Weggejaagd uit Schiedam

COLUMN - Het leven legt soms aangename verplichtingen op. Daarom was het niet erg dat we gistermorgen voor ons doen vroeg het nest uit moesten. Er wachtte een optreden voor Schie TV waar ik een certificaat moest uitreiken aan de winnaar van de wedstrijd die het Comité Open Monumentendagen had uitgeschreven. Wij – ik ben daarvan de voorzitter – wilden graag weten welke gebouwen, bomen, parken, plekken in het hart woonden van de Schiedammers. We nodigden ze uit daarover een verhaaltje te schrijven en het mooiste werd bekroond. Zo kwam het dat ik zaterdagochtend Koos Brinckman uit Schiedam-Noord in het zonnetje heb gezet. Hij schreef een prachtig verhaal over de glasfabriek, waarop hij als kind in de achtertuin uitzicht had. De grote schoorsteen – in heel Schiedam te zien – stond bijkans tegen de erfgrens aan. Prachtig verhaal. Het was tegelijk duidelijk dat de vaderstad van Brinckmann Schiedam was. Hij is hier geworteld. Hij blijft. Ik ook.

Want we zijn voldoende gehuisvest. 

Diezelfde zaterdag verscheen op Schiedam24 het schokkende bericht dat de huren in onze stad dubbel zo hard stijgen als in Rotterdam. Wonen wordt dermate duur dat steeds meer jonge mensen wel gedwongen worden naar elders te verkassen tenzij ze nog een jaar of tien, vijftien bij hun ouders willen blijven. Wie niet met een gouden lepel in de mond geboren is en toch verlangt een gezin te stichten, kan het in Schiedam wel vergeten. Dezer dagen wordt de klacht gehoord dat Nederland voor buitenlandse bedrijven geen geschikte vestigingsplaats meer is omdat er voor het personeel geen geschikte woningen zijn. Dat geldt niet alleen voor ondernemingen. Dat geldt zo langzamerhand net zo goed voor particulieren. Je zult zien dat Schiedammers straks vertrekken – zelfs naar het buitenland – niet omdat ze er zoveel zin in hebben maar omdat ze elders wel betaalbare huizen kunnen vinden. Dat is niet zo bizar als het lijkt. Wie een behoorlijke opleiding achter de rug heeft – vooral met een technisch karakter – kan overal in Europa terecht. Zweedse en Noorse gemeentes werven zelfs actief om nieuwe inwoners. We hebben bovendien gezien dat heel wat computerwerk vanuit huis kan worden gedaan en dat het niet zoveel uitmaakt waar dat huis staat. Als er maar een snelle internetverbinding is. 

Deze stad jaagt zijn inwoners weg. Onbedoeld uiteraard, maar voor de stadgenoten die geen betaalbare woning kunnen vinden, maakt dat niets uit. Ze voelen zich letterlijk aan de dijk gezet. 

Heb je nog een oplossing, Han van der Horst? Nee. Die heb ik niet, maar we moeten met zijn allen wel zien wat er gebeurt.