Stroomstoring

COLUMN - Afgelopen vrijdag zat de binnenstad zonder stroom. Een dag of veertien geleden was het in Nieuwland raak. De elektriciteit ging er zo rond half twaalf in de avond af. Ik zat achter mijn computer een stukje te tikken en ineens was alles duister. Ik zag niets meer. Ik hoorde alleen nog maar het tikken van mijn opwindklokken.

Het uitvallen van de stroom had zonder enig geluid plaatsgevonden. Geen enkel apparaat gaf een klik of zo. Het was aardedonker en alleen de klokken lieten zich nog horen. Ik vond op de tast de weg naar het trappenhuis om te zien of de verlichting daar het nog wel deed. Dan waren mijn stoppen doorgeslagen en zou het een heel gedoe en gezoek en gedonder worden met in mijn ene hand een knijpkat om weer stroom te krijgen.

Maar het licht in het trappenhuis ging niet aan en ik zag alleen nog maar vaag de silhouetten van flats in de omgeving. Ook daar was alles duister.

Gelukkig had ik van kerstmis nog een hoop kaarsen over. Ik heb een vijfarmige kandelaar staan en daarnaast nog drie van die dikke kaarsen. Ze gaven alles bij elkaar redelijk wat licht, al kon je er niet bij lezen. Vroeger, voor de gloeilamp en het gaskousje, gingen de meeste mensen met de kippen op stok. Als de nacht gevallen was, zag je gewoon te weinig. De gloeilamp heeft ons leven en onze dag- en nachtindeling drastisch veranderd.

Na een uurtje sprongen de lichten ineens aan en daarna weer uit. De duisternis duurde nog een minuut of vijf en toen hadden de technici van de Stedin het probleem definitief opgelost.

Ik begreep hoe kwetsbaar we allemaal waren en hoe verschrikkelijk het mis zou lopen als de stroomstoring langer dan 24 uur duurde. Als ik een hacker was van de vijand, dan wist ik het wel. Niks dure invasies. Gewoon de stroom afschakelen. Een jaar of wat geleden vertoonde een van de RTL-zenders een serie over het Amerika van na de definitieve storing van het stroomnet: de samenleving valt terug tot een vorm van halve barbarij en een groot deel van de bevolking komt om. Die serie heet Revolution en hij was best spannend. Helaas vielen de kijkcijfers tegen. Zogenaamde experts gingen aan de verhaallijnen knoeien en uiteindelijk wist men aan het verhaal geen goed einde te breien, waarin alles verklaard werd.

Kwetsbaar zijn we. Zo te kloppen door iemand die aan de juiste knoppen weet te draaien. Daar hadden ze het in Berlijn beter over kunnen hebben.