Politieke partijen zien in dat toekomst woningbouw én-én moet zijn

SCHIEDAM - Met de gemeenteraadsverkiezingen in het verschiet initieerde Woonplus op 5 maart een symposium, getiteld: Moet ik deze stad verlaten? Uiteenlopende geledingen waren in Theater aan de Schie uitgenodigd: alle politieke partijen die op 21 maart deelnemen aan de gemeenteraadsverkiezingen, de wethouder, huurders, andere woningcorporaties, belangenorganisaties van bewoners en een wetenschapper met de laatste cijfers. De centrale vraag was: Waarop moet Schiedam de komende jaren inzetten als het gaat om woningbouw?

Pitch

De gemeente Schiedam moet het aantal sociale huurwoningen verminderen. Dit was de eerste stelling waar men zich over boog. Alle politieke partijen konden daarop in een korte pitch hun antwoord geven en hun standpunten verkondigen.
Waarom zou een stad het aantal sociale huurwoningen willen verminderen? De aanwezige liberale en christelijke partijen legden uit dat zij meer nieuwbouw voor de middeninkomens wensten, om niet het afvoerputje te worden van andere gemeenten in de regio. Veel sociale huurwoningen betekent een concentratie van lage inkomens in bepaalde wijken met bijbehorende problematiek. Tegelijk gaat de economische weerbaarheid van de stad als geheel achteruit. Want hoe kan een stad levendig zijn met winkels en horeca als er geen koopkracht is onder de mensen en dus geen klandizie?
De progressieve partijen betogen dat Schiedammers moeten kunnen blijven wonen in de stad en niet mogen worden weggejaagd naar andere gemeenten omdat daar wel betaalbare woningen zijn. Hiermee zou je het probleem verplaatsen naar andere gemeenten in de regio.
En Woonplus? Directeur Bob Venhuizen benadrukt dat de woningcorporatie voor iedereen betaalbare woningen wil. Dit op het oog eenvoudige standpunt kreeg een gezicht in de persoon van Michaelia Ramazan, een alleenstaande moeder: “Het was voor mij niet mogelijk om in de buurt van familie en vrienden te blijven wonen, omdat Schiedam geen betaalbare woningen beschikbaar heeft. Nu woon ik noodgedwongen in Capelle aan den IJssel, omdat ik daar op korte termijn wel een betaalbare flat voor mij en mijn zoon en dochter kon huren.” De wachtlijst voor sociale huurwoningen bedraagt in Schiedam momenteel 41 maanden.

Cijfers

Venhuizen schetst: “Wanneer je honderd sociale woningen sloopt, kun je daar veertig koop- en middeldure huurwoningen voor in de plaats bouwen. Maar er is vraag naar al deze segmenten. Waar gaan we nu op inzetten?”
Dr. Joris Hoekstra, hoofddocent Volkshuisvesting aan de TU Delft kwam met cijfers en schetste een zorgwekkend beeld van de huidige situatie, waarin huren alsmaar stijgen, daar waar de inkomens gelijk blijven en waarin het woningtekort steeds sterker oploopt.
Onder de cijfers konden de betrokkenen niet uit. In 2009 besteedden huurders nog 21,3 procent van hun inkomen aan huur, in 2015 was dit 26,7 procent. Om aan de vraag te kunnen voldoen moeten tussen nu en 2030 750.000 woningen in Nederland worden gebouwd. Voor Schiedam zijn er volgens de berekeningen de komende zes jaar ruim tweeduizend nieuwe woningen nodig. En hoeveel zijn er de afgelopen drie jaar bijgebouwd? 181 Stuks. Conclusie: als er niets gebeurt, loopt Schiedam steeds verder achter de feiten aan.

Winst

De partijen kwamen tijdens het symposium tot de slotsom dat het niet of-of, maar én-én zal moeten zijn om het woningtekort het hoofd te kunnen bieden. Hakan Küçük, lijsttrekker van de SP Schiedam: “We moeten niet kiezen uit de verschillende oplossingen. We moeten alles doen.” Dat betekent: én investeren in sociale woningbouw én in de duurdere sector koopwoningen; én in koopwoningen voor de middeninkomens, evenals huurwoningen voor middeninkomens.
Schiedam is volgens sommigen al 'vol' gebouwd. Om aan de bouwvraag te voldoen zullen de bouwers dus ook 'de hoogte' in moeten gaan. Dat vergt geschikte locaties. Onno Spek, lijsttrekker van de VVD: “Om uitbreiding van de verschillende woonsectoren mogelijk te maken zullen we zeker ook de hoogte in moeten bouwen. Bovendien zullen we moeten proberen private investeerders, zoals pensioenfondsen, bij de bouwplannen te betrekken.”
Opmerkelijk dat zo tijdens symposium heilige huisjes lijken te sneuvelen: liberalen die niet alleen in huizen-met-tuintjes denken, socialisten die ook voor Jan Modaal en meerverdienend willen bouwen. Het besef lijkt doorgedrongen dat realisatie van alleen de eigen stokpaardjes van de partijen over wat nodig is op het gebied van wonen tekortschieten. Alleen wanneer de verschillende insteken van de partijen worden gecombineerd, kan het hoofd worden geboden aan de zorgen die er op het gebied van wonen in Schiedam bestaan.
Bob Venhuizen benadrukt dat dit alles geen Schiedams probleem is, zelfs geen regionaal probleem, maar een landelijk vraagstuk. En dat er behoefte is aan coördinatie en afstemming. “Het is een puzzel die we landelijk moeten oplossen en dat in samenspraak mét de mensen die het betreffen.”