Leefbaarheid in Schiedam blijft onder druk

SCHIEDAM - De leefbaarheid in Schiedam komt er nog steeds niet best vanaf in de jongste versie van de Leefbaarometer.

Met het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid wil het kabinet ‘de leefsituatie en het perspectief van bewoners’ van de meest kwetsbare gebieden in Nederland verbeteren. Schiedam wordt door minister Hugo de Jonge specifiek genoemd in een tweejaarlijkse stand van zaken aan de Tweede Kamer.

De regering baseert zich in zijn conclusies op het rapport ‘Leefbaarheid in Nederland 2020’, gebaseerd op de uitkomsten van de Leefbaarometer 3.0. Daaruit blijkt, aldus de minister van Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, dat ‘de leefbaarheid in het overgrote deel van Nederland opnieuw is toegenomen”. “Tegelijkertijd zijn er zorgen over buurten en wijken waar de leefbaarheid langjarig onder druk staat en de problematiek hardnekkig is. Onder de algemene positieve trend gaan grote verschillen schuil tussen en binnen steden. Er is een harde kern van (delen van) buurten en wijken waar bewoners ontevreden zijn over de eigen leefomgeving.”

Onder de algemene trends en gemiddelde uitkomsten gaan er grote verschillen schuil, aldus De Jonge. “Het aandeel huishoudens dat in een gebied woont dat op een onvoldoende uitkomt, is in de vier grote steden een stuk groter (elf procent) dan in de G40 (vier procent)."

Ook binnen de groep van veertig grootste steden (na de grote vier) van het land zijn de verschillen groot, zo stelt De Jonge. “Zo zijn er steden binnen de G40, zoals Apeldoorn, waar praktisch geen buurten zijn met lage scores (zwak of onvoldoende) op de Leefbaarometer. Er zijn binnen de G40 echter ook steden, zoals Schiedam, waar de score voor de stad als geheel ongunstiger is dan die in de G4.” 

Als enige van de G40-steden heeft Schiedam een score die 'zeer negatief afwijkt' van de gemiddelde score. Het is een moeilijke statistische berekening, die leidt tot een cijfer min 0,100966. In geen andere stad van de G40 is dat cijfer groter dan min 0,1. 

Aan de andere kant: dit laatste cijfer slaat op 2020. In 2018 kwam dat cijfer uit op min 0,131051. En in 2014, in de eerste uitvoering van de Leefbaarometer, op min 0,141148. De ontwikkeling is dus een goede. Afgemeten aan de cijfers.

Dat geldt ook voor Nederland in zijn geheel. In 2020 woonden nog 280 duizend huishoudens (circa 600 duizend inwoners) in een gebied met onvoldoende leefbaarheid. Dat waren er 90 duizend huishoudens minder dan in 2018.

De Leefbaarometer wordt door de opstellers 'een monitor- en signaleringsinstrument' genoemd, waarmee een inschatting wordt gegeven van de leefbaarheid in Nederland, zoals bewoners die ervaren in hun buurt of wijk. Dit gebeurt aan de hand van 94 indicatoren binnen de volgende vijf ‘dimensies’: fysieke omgeving, woningvoorraad, voorzieningen, sociale samenhang, overlast en onveiligheid. Ze wordt samengesteld door bureau Atlas Research.