Een belangrijke les

COLUMN - Soms gebeurt het dat je van de ene op de andere dag de ogen worden geopend voor iets belangrijks. Zoiets overkwam mij zaterdagochtend tijdens de opening van de Open Monumentendagen 2017 in de Kethelse Dorpskerk. Daar gaf architect Rikkert Wijk een kleine presentatie over de geschiedenis van het oude dorp. Hij legde uit dat de weggetjes en de structuren van het landschap veel en veel ouder waren dan de monumenten die we dat weekeinde gingen bezoeken. Wie over de Harreweg of de Groeneweg fietst, rijdt over een pad dat misschien wel duizend jaar geleden al in gebruik was. De heer Wijk maakte ook duidelijk hoe het kwam dat het dorp Kethel en de katholieke Kerkbuurt (tegen de spoorwegovergang naar de Kandelaar aan) lagen waar zij lagen. Er waren daar zandige bulten in het veenlandschap. Daar kon je gemakkelijk boerderijen bouwen. En de dorpskerk trouwens.

Van die oude structuren leek aanvankelijk weinig over te blijven. Voor de bouw van Groenoord werd het schilderachtige weidelandschap tussen Vlaardinger Ambacht en het dorp Kethel zonder genade met een nieuwe laag zand belast. Daarop verrees de buurt die nu zo aan renovatie toe is. Maar ter hoogte van de middeleeuwse Dorpskerk zijn nog een paar oude poldertjes bewaard gebleven. Daar loopt nu het Jaap de Raatpad. Dankzij Rikkert Wijk besefte ik dat dit stukje landschap net zo monumentaal is als de dorpskern of de binnenstad van Schiedam. En ook hoeveel eerbied het verdient. En dat wij daar met zijn allen heel zuinig op moeten zijn. Het is onze bescherming meer dan waard. En eigenlijk hoor je dat ook aan je vrienden van buiten de stad te tonen, als je ze kennis wilt laten maken met de schatten van Schiedam.