'Rotterdam stelt voorraad sociale woningen te mooi voor'

ACHTERGROND - Rotterdam stelt het aantal woningen in de stad, beschikbaar voor mensen met bescheiden inkomens, te groot voor. Dat stelt dagblad Trouw, dat zich verdiepte in de cijfers en de definitie die de Maasstad hanteert.

De grootte van de sociale woningvoorraad is van belang omdat dit de basis vormt voor sloop- en bouwplannen in de stad. En die zijn ook van belang voor de druk op de sociale woningvoorraad in Schiedam.

Rotterdam wil meer huizen voor middeninkomens. De stad heeft van oudsher veel 'goedkope' woningen, maar mensen die meer verdienen in de stad houden met grotere, duurdere, nieuwere huize,n lukt naar het idee van de lokale politiek onvoldoende. Vandaar de al langer levende plannen om mogelijk tot twintigduizend huizen in de stad te slopen. Zoals de huizen in de Tweebosbuurt, waarvan bewoners momenteel bij de rechter hun recht proberen af te dwngen te mogen blijven. Uiteindelijk zou Rotterdam mensen met lage inkomens ook graag naar buurgemeenten zien vertrekken; die kennen hogere gemiddelde inkomens. Met uitzondering van Schiedam.

Maar een gemeente heeft ook een plicht naar zijn inwoners. Zo maar mensen de wacht aanzeggen wordt in onze maatschappij niet als redelijk gezien. Om beleid te kunnen verantwoorden wordt daarom naar rationalisaties gezocht.

Volgens Trouw gebeurt dat momenteel met de Rotterdamse woningvoorraad. Om uit te rekenen hoeveel relatief goedkope woningen in de stad kunnen verdwijnen, ging met op het stadhuis onder aanvoering van VVD-wethouder Bas Kurvers rekenen. Uitgangpunt is uiteraard een inschatting wat mensen aan hun woning kunnen uitgeven, met een bepaald inkomen.

Tot voor kort gold in Rotterdam de definitie dat een koopwoning tot 140.000 euro betaalbaar is voor lagere inkomens. Maar het gereken op de Coolsingel maakte dat de grens recent is aanpast; tot 220.000 euro.

Dat bedrag betekent grosso modo een netto maandlast van 720 euro. Dat bedrag is ook de maximale huur voor een bewoner van een sociale huurwoning.

Trouw stelt dat die redenering voorbij gaat aan de vraag of iemand met een inkomen tot ongeveer 38.000 euro bruto, zo’n hoge hypotheek kan betalen. Of überhaupt in aanmerking komt voor zo'n hypotheek. Navraag bij hypotheekadviseur De Hypotheker leerde de krant dat een woningzoekende met een dergelijk inkomen in het beste geval een hypotheek krijgt van 178.000 euro. Ook TU-hoogleraar Peter Boelhouwer heeft zijn bedenkingen. “Kopen met een inkomen van 38.000 euro is in de grote stad eigenlijk niet meer bereikbaar. Ook in randgemeenten betaal je al gauw 2,5 ton. Dat betekent dat je eigen geld moet meenemen.”

De verhoging van de definitie van wat nog een betaalbare woning is met meer dan vijftig procent in Rotterdam, is ook opmerkelijke omdat in de andere grote steden veel lagere getallen worden aangehouden. Trouw achterhaalde dat Den Haag de grens voor een betaalbare koopwoning trekt bij 165.000 euro, Amsterdam houdt sinds 2017 156.000 euro aan. In Utrecht tellen koopwoningen helemaal niet mee in de sociale-woningvoorraad. Die stad acht een koopwoning voor bewoners met een inkomen tot 38.000 euro niet haalbaar.

En dat gegoochel met cijfers zorgt er dus voor dat Rotterdam veel meer goedkope woningen lijkt te hebben dan er daadwerkelijk zijn. Volgens de nieuwe definitie is 69 procent van alle woningen in de stad betaalbaar met een inkomen tot 38.000 euro; 57 procent zijn sociale huurwoningen, twaalf procent koopwoningen. Dat dat cijfer niet reëel is, ervaart ieder die met een redelijk bescheiden inkomen en vermogen momenteel een huis in Rotterdam probeert te kopen of huren.