Shitty marketing

Wat vliegt de tijd. Het is alweer een half jaar geleden dat de nieuwe stadsstijl voor Schiedam werd gepresenteerd in de Havenkerk. Weet u het nog? Dat supersimpele logo, die vermaledijde afkorting tot S’dam en die lelijke stadskleuren. En dan was er nog wat gedoe over de wieken die volgens sommigen een wat naar Duits trekje hadden. Nee, ook ik was niet enthousiast. Ik vond het makkelijk en ergens ook wel een beetje lelijk. Maar vooral simpel. Veel te simpel.

In het afgelopen half jaar ben ik het wel heel consequent overal tegengekomen. Het moet gezegd, er is alles aan gedaan om het goed te laten beklijven. Van banieren tot aan reclame-uitingen, overal zag je het zwart-gele S’dam opduiken.

Niet mijn kopje thee

Begin mei werd in Theater aan de Schie, zoals elk jaar weer, het nieuwe theaterseizoen gepresenteerd. Normaliter betekende dit dat er wat staaltjes uit het nieuwe seizoen langs zouden komen, maar dit jaar begon de avond nét even anders. Schiedam had een nieuw stadsgezelschap: De Stokerij. En de oprichters van dit gezelschap kwamen hierover vertellen. Het was een verhaal waar het enthousiasme vanaf spatte, waardoor het niet zo heel erg was dat het nét even te lang duurde.

Aan het eind van hun betoog vertelden zij iets over hun eerste voorstelling ‘Hamlet’ en werd er ook nog ter plekke een scène toegelicht en daarna nagespeeld. En dat duurde (helemaal voor deze avond, waarvoor de verwachtingen echt anders waren) echt veel te lang. Het deed mij het aanstekelijke enthousiasme van het intro compleet vergeten. Geen Hamlet voor mij, was het enige dat ik dacht nadien.

Een tweede kans voor een eerste indruk

Waarom ik dit nu allemaal vertel, hoor ik u denken. Nou, vooral om te waarschuwen voor een eerste indruk. En hoe die niet altijd de juiste blijkt te zijn. Ik had in beide, bovenstaande gevallen mijn oordeel al klaar, maar moet die nu toch enigszins gaan bijstellen.

Dat achterlijk simpele logo, dat werkt eigenlijk gewoon heel goed. Niet alleen omdat het zo vreselijk consequent wordt gebruikt, maar ook omdat het juist zo simpel is. Het is ondergeschikt gemaakt aan de Schiedammers zelf. Het logo is bijzaak, de stadsmarketing richt zich veel meer op het persoonlijke gezicht, op de verborgen verhalen. Een tentoonstelling/themawandeling als ‘Lopen te maken’ is daar een heel mooi voorbeeld van.

En dat kleine groepje mensen daar op dat podium? Die hebben dat aanstekelijke enthousiasme geen moment verloren. Integendeel, ook zij hebben dat simpele logo bij de horens gevat en in al hun reclame-uitingen laten terugkomen. Waardoor ik, als ik een foldertje van hen op Rotterdam CS zie liggen, me toch even trots voel op ons jeneverstadje.

Ze maakten het t-shirt ‘Hamlet is een Schiedammer’ en lieten dat niet alleen door heel veel bekende Nederlanders promoten. Ik ben afgelopen dagen nog nooit zoveel stadsgenoten tegengekomen die eenzelfde shirt droegen. Als een soort virus dat zich verspreidde van Sveaparken tot aan Schiedam-Nieuwland. Ik word warempel nieuwsgierig naar meneertje Hamlet!

Citymarketing

Vorige week was ik bij een bijeenkomst aanwezig waar één van de sprekers iets kwam vertellen over citymarketing. Hij was verantwoordelijk voor de citymarketing van één specifiek stadsdeel van onze hoofdstad en vertelde hier vol trots en enthousiasme over. Waarbij er vooral werd verteld welke grote namen zich daar hadden gevestigd. En hoe dit niet alleen bedrijfseconomisch als een ware magneet werkte, maar er ook voor had gezorgd dat het totale gebied beter op de kaart gezet werd. Zoals gezegd, hij was heel enthousiast, maar kwam eigenlijk niet verder dan het opsommen van een (inderdaad imposante) lijst van commerciële partijen en belangen. Het deed mij niet veel, het maakte het stadsdeel in kwestie niet plotseling heel aantrekkelijk. Ik vond het eerder shitty marketing… of in ieder geval heel luie marketing.

Nee, de beste les in citymarketing kwam voor mij niet van deze keynote-spreker. De beste les in citymarketing leerde ik in mijn eigen achtertuin. Het gaat niet om het uitlichten van commerciële belangen, het gaat niet om dure en luxe logo’s. Het gaat om simpel, puur en de mensen zelf. Neem hen mee, maak hen trots en zorg dat het hart weer gaat kloppen… dan wordt de rest van de wereld vanzelf ook nieuwsgierig.

Ik denk zomaar dat Schiedam het komende jaren heel erg gaat zitten te lopen te maken ;-)