Rondleiding door het museum dat verbouwd wordt

SCHIEDAM - Het 'Sint Jacobs Gasthuis' aan de Hoogstraat, het pand waar het Stedelijk Museum Schiedam huist, wordt in opdracht van de gemeente, de eigenaar van het pand, gerenoveerd. Projectleider namens de gemeente, Richard van Bladel, gaf een rondleiding en lichtte toe waarom de renovatie enkele maanden uitloopt.

De wanden van de zalen zijn vrijgemaakt van voorzetwanden. Daarna kon pas de kwaliteit van het stucwerk goed beoordeeld worden. Dat viel in een van de twee vleugels (vanaf de Hoogstraat gezien de linker) tegen, zodat opnieuw gestuct moest worden. Dat de kwaliteit tegenviel, heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat deze vleugel ooit geteisterd is door een brand.

Door alle ramen van de grote zalen valt nu het licht naar binnen. Bij de ramen die uitzien op de binnenplaats, blijft dat zo. Bij de ramen aan de andere zijde worden er weer nieuwe voorzetwanden geplaatst. Een museum heeft wanden nodig voor het uitoefenen van zijn museale functie. Tussen de buiten- en binnenwanden lopen diverse bekabelingen en luchtregelingsinstallaties. Tegen de bestaande plafondbalken zijn ter versteviging balken geplakt (gelijmd en geschroefd), zodat de vloeren erboven zodanig ondersteund worden dat dit aan de hedendaagse bouweisen voldoet.

De ramen in het museum die doorzicht blijven houden, krijgen een dubbelglas raam ervoor, dat inbraakwerend is. De ramen die geblindeerd worden, krijgen er een gepantserde wand voor. Vereist is dat een inbreker minstens vijf minuten nodig moet hebben om zich door ramen en of wanden toegang te verschaffen in een museum. Deze preventieve maatregel wordt gecombineerd met alarminstallaties. In een van de zalen was een testopstelling gemaakt van de te gebruiken gepantserde voorzetwand. Op deze wand is met goed gevolg een inbraaktest gedaan, laat projectleider Richard van Bladel weten. Het lichtgrijze materiaal is metaal, de zwarte metalen strippen ervoor zijn als extra versteviging.

De twee liften en trappenhuizen naast de liften worden geheel vernieuwd. Bij de linkervleugel zat achter de lift/trappenhuis-kolom de hoofdaansluiting voor het water. Alle beschikbare oude bouwtekeningen toonden dat vanaf die hoofdaansluiting de leiding naar de Hoogstraat liep. Ondanks de verschillende tekeningen bleek de realiteit anders en liep de leiding naar de Roosbeek, het achter het museum gelegen plein.

Een derde vertragende factor is dat in het schilderwerk op houten balken en houten raamkozijnen chroom-6 houdende verf is aangetroffen. Doorgaans wordt dergelijke verf aangetroffen op installaties van metaal. Projectleider Richard van Bladel noemt het uitzonderlijk dat deze verf op hout wordt toegepast. Met chroom-6 (een kankerverwekkende stof) die bij bewerking vrijkomt, moet erg worden opgepast. Plafondbalken waarop chroom6-verf zat, werden 'ingepakt' voor behandeling. Raamkozijnen met deze verf die nog goed genoeg waren, zijn nat geschuurd. Er waren ook raamkozijnen die zijn weggegooid. Wat er tussenin zit qua kwaliteit wordt gedemonteerd en in een speciaal compartiment behandeld. Daarbij dragen degenen die aan het werk zijn beschermende kleding. Het speciale compartiment staat in de kapel van het museum.

Beide trappenhuizen naast de liften zijn zoals gezegd ontmanteld. Daarom is in de kapel door middel van een bouwsteiger een loopbrug gemaakt, zodat de werklieden toch gemakkelijk van de ene vleugel naar de andere vleugel kunnen lopen.

De verwachting is dat de renovatie eind van dit jaar gereed is.