Rob en Ineke van Klaarwater verdienen een onderscheiding

COLUMN - Rob en Tineke van Klaarwater van jeneverie´t Spul verdienen een onderscheiding. Zij hebben een briljant antwoord gevonden op het beleid van de staat, die hen nu al weer een dikke maand verhindert een boterham te verdienen. Gedwongen hielden zij hun deur op slot.

Rob en Ineke hebben een oplossing gevonden om die in ieder geval weer open te krijgen. Zij hebben zich op hun oude adres tevens gevestigd als kappers en antiekhandelaars. Rob van Klaarwater was al slijter. Zijn bekende jenevercafé op de Hoogstraat voert meer dan vijfhonderd verschillende jenevermerken. Die kun je bij hem ook op fles kopen. Hij is een van de weinige ondernemers in Nederland die nog het kasteleinsambacht met het slijtersvak combineert. Wie het café van binnen kent, weet dat het oogt als een antiek- en brocantezaak. Rob is namelijk een groot verzamelaar van historische objecten die met het jeneververleden van de stad te maken hebben. Hij is gehecht aan zijn verzameling. De liefhebber zal dus zeer diep in de buidel moeten tasten om Rob zover te krijgen dat hij een onderwerp overdraagt. En dan heb je nog kans dat hij weigert omdat hij vreest dat zo´n object niet in vertrouwde handen terecht komt.

Kapperszaken, zegt Rob, zijn net als cafés ontmoetingsplaatsen. Tegenwoordig heb je veel zwijgende kappers maar oorspronkelijk was de conversatie even belangrijk als de knip- en de scheerbeurt. Rob besteedt zoveel aandacht aan het gesprek met zijn klanten dat het daadwerkelijk knippen en scheren er gewoonlijk bij inschiet. Rob en Ineke zijn personen met vele meningen, opvattingen en verhalen die zij niet voor zich houden. Zo gaat de klant in ieder geval geestelijk geknipt en geschoren weer naar huis.

Ik ben niet meer een van de jongsten. Ik koester warme herinneringen aan het ludieke protest en de burgerlijke ongehoorzaamheid uit de jaren zestig. Hoewel Rob vergeleken met mij nog maar een jonkie is, heeft hij zich overduidelijk aan deze bron gelaafd. Het gezag is er om voor gek gezet te worden. En je moet daarbij - is mijn ervaring - altijd serieus blijven. ´t Spul was vroeger een café. Je hebt kans dat het dit in een later stadium weer wordt. Maar nu is dat niet het geval. Nu is het geheel iets anders. Nu kom je er voor een praatgrage kapper, de boeken en de tijdschriften die deze ter lezing heeft klaargelegd en het goede gesprek, waarbij Rob of Ineke, de schaar in de hand, de regie voeren zoals het hoort. In plaats van papegaaienwater voorlopig scheerwater. Dat moet je ervoor over hebben. En als je eindelijk uitgeluld bent, kun je verder onderhandelen over een stuk antiek.

Ja, Rob en Ineke van Klaarwater verdienen een onderscheiding. De Legpenning van het Schiedamse volk bijvoorbeeld. Dat lijkt me wel wat.