Ondanks kou en regen op het terras

COLUMN - Volgens mij heeft het zorgpersoneel massaal voor slecht weer gebeden, misschien in het geniep er zelfs voor gedanst nu de cijfers op de IC er zo somber uitzien. Anders kan het toch niet gebeuren dat de lente zo lang uitgesteld wordt. Na woensdag sloegen regenvlagen door de stad en nu het is droog is geworden, staat er een snijdende wind. De natuur heeft zich bij deze feiten aangepast. Er is nog lang niet zoveel welig tieren van plant en boom dan vorig jaar om deze tijd. En de watervogels schieten niet op met het krijgen van jonkies.

Toch zijn de Schiedammers tot grote offers bereid. Ondanks het akelige weer blijven de terrassen goed bezet. Zaterdagmiddag zaten we met onze jassen hoog opgeknoopt nog bij de Windmill op de hoek van de Nieuwe Haven en de Vlaardingerdijk. Gisteren konden wij de Boemerang op de Lange Kerkstraat niet passeren zonder daar even neer te strijken. De gebruikelijke stamgasten waren eveneens tegenwoordig en sommigen zongen het hoogste lied. Je zag trouwens in de hele stad dat menigeen het borreluur vanwege de sluitingstijd om zes uur aanzienlijk had vervroegd.

Ik merkte: het was prettig. Ik had mezelf wijs gemaakt dat ik het afgelopen half jaar de kroeg niet had gemist, maar het tegendeel bleek waar. Zelfs als je weinig of geen aanspraak hebt, is het prettig om aan een tafeltje in de open lucht een consumptie te gebruiken. We hadden het wél gemist. En dat je zomaar een winkel in kunt schieten ook. Ik heb heel wat aankopen uitgesteld omdat ik ter plekke mijn keuze wil kunnen maken en zelden gediend ben van deskundig advies. Toch ben ik niet bereid op straat in een rij plaats te nemen tot ik eindelijk aan de beurt ben. Volgens berichten in de media stonden ze voor de Rotterdamse Primark anderhalf uur te wachten. Neem me niet kwalijk maar dan moet het toch ver met je gekomen zijn.

Ondertussen is het fijn dat zoveel van overheidswege gesloten zaken nu weer een paar centen kunnen verdienen. Als we met zijn allen maar blijven beseffen dat het een páár centen zijn en dat die de verliezen van het maanden lang gesloten blijven nooit kunnen compenseren. Je leest nu al dat die Coronasteun maar moet worden afgebouwd als straks de meeste beperkingen zijn verdwenen. Dat zou een ramp betekenen voor een heleboel kleine ondernemers die dan alsnog geruïneerd worden en tot de bedelstaf vervallen. Ze gaan niet failliet. Ze worden door de staat failliet gemáákt. Dat is niet eerlijk en niet acceptabel.