Categorieën

Service

Jammer, jammer, zo jammer maar het is onze eigen schuld

Jammer, jammer, zo jammer maar het is onze eigen schuld
Uit

Jammer, jammer, zo jammer maar het is onze eigen schuld

  • Han van der Horst
  • 04-02-2019
  • Uit
Jammer, jammer, zo jammer maar het is onze eigen schuld

Koningsdag 2018; foto: Paul Meuldijk

COLUMN - Het nieuws dat hele straten van het oude Kethel dit jaar leeg blijven op Koningsdag, komt niet als een verrassing. Wie de facebookpagina van de oranjevereniging Wilhelmina bekijkt, ziet verschillende wanhopige oproepen om medewerking. Het is het bestuur niet gelukt om genoeg vrijwilligers op de been te brengen voor het festijn. En daarom gooit het de handdoek in de ring.

Dat is eigenlijk vreemd, want je kunt in Kethel bij Koningsdag over de hoofden lopen. De Schiedammers rukken massaal uit om de vrijmarkt en de overige attracties te bezoeken.  Toch lukt het niet langer om voldoende menskracht bijeen te brengen om de feestdag te organiseren.

En jij dan, Van der Horst, met je grote mond? Ik wil op Koningsdag ook graag door Kethel struinen, maar ik heb geen zin om me als vrijwilliger op te geven. Dit stukje is dan ook niet bedoeld als een verwijt, maar als een constatering. Sommige dingen kunnen wij in dit tijdsgewricht – in de eenentwintigste eeuw – als samenleving niet meer opbrengen. Wij hebben het er niet meer voor over. Wie op de prachtige website van het gemeentearchief de historische foto´s bekijkt - zie hier, moet u absoluut eens doen – komt daar beelden tegen van erepoorten die straten een eeuw geleden oprichtten om de verjaardag van de koningin luister bij te zetten. Dat bouwden de buurtjes met elkaar op. Zeg niet: daar hebben we tegenwoordig geen tijd meer voor want we moeten allemaal zo hard werken, want dat is niet waar. Een eeuw geleden was de werkweek 48 uur. De mensen maakten dagen van acht en een half uur en op zaterdag waren ze pas om een uur of half twee klaar. Daarna begon een weekend van nog geen anderhalve dag. Tijdsgebrek is het niet. Concurrerende activiteiten misschien wel.

Het bestuur van Wilhelmina heeft tot het uiterste geprobeerd om voldoende menskracht bijeen te brengen. Anders had het dit noodlottige besluit niet genomen begin februari, als het – zoals iedereen weet die wel eens evenementen op touw heeft gezet – al kort dag is.

Jammer, jammer, zo jammer. Maar het is onze eigen schuld.

Ps. Deze column is na plaatsing op enkele punten aangepast. Het betreft met name de vrijmarkt, die niet door de oranjevereniging wordt georganiseerd.