Feel good - met de Wannebiezz

ROMY'S RUMOER – Het was feest in de kerk. Terug naar de jaren vijftig, met meer dan vijfhonderd bezoekers. En de Wannebiezz.

De dames hadden prachtige kleuren aan, jurken met balletjes, strikjes in het haar en spetticoats. De mannen in felrode pakken, of zwarte, ook met strikjes. Ja, en er waren natuurlijk ook mensen die er anno 2016 bijliepen. Maar ik keek mijn ogen uit vrijdag: wat een mooie outfits.

De vrouwen waren in de meerderheid op het feest in de Grote of St.-Janskerk. “Back to the Fiftiezz. De leeftijd van het publiek was heel gevarieerd, van veertig tot tachtig jaar! Ja, wat heb je als jongere ook met de jaren vijftig. De 'echte oudjes' konden zitten, daar was goed over nagedacht door de organisatie.

Ik had het deze keer een beetje eenvoudig gehouden. Meestal doe ik bij feesten iets geks aan, zeker die van Disco & Dance Night, dat ook deze avond organiseerde.

De kerk is mooi van zichzelf, maar deze avond heel anders, met een podium, versieringen, bijzonder licht. Er was zelfs een kapsalon ingericht; studenten van de kappersopleiding van het Albeda College in Maassluis bezorgden daar de bezoekers van een gepast fifties-kapsel. Zij hadden over belangstelling niet te klagen. Ook mijn twee tennisvriendinnen Astrid en Barbara lieten hun haar stylen in de stijl van de jaren 50. Echt geweldig, kijk maar op de foto's.

Op dat podium stonden Rocco, Gilles en Arie, de Wannebiezz. Die gingen lekker los, met hun hits uit de fifties. En ze hadden van allerlei muzieken meegenomen. Natuurlijk de Patjepeeërs, hun vaste begeleidingsbank. Maar ook de zus van Gilles, Sjaan Valkhoff, die ongelofelijk goed stond te zingen. Wat een gangmaker is zij! Wij als publiek zongen lekker mee.

Sjaan kondigde ook de andere artiesten aan: BEM en ook Elvis – die ging elke keer met leuke vrouwen op de foto. Helaas stond ik er te ver vandaan. Snik, snik. Maar luidkeels meezingen kon ook van afstand!

Ook Rien van de Blue Diamonds liet van zich horen. Die staat al zo'n beetje zestig jaar op de planken, ongelofelijk. De meiden vonden hem nog steeds zo aantrekkelijk met zijn 73 jaar, dat er drommen vrouwen stonden om met hem op de foto te gaan. Nu was mijn telefoon leeg, heb ik weer!

De drank vloeide rijkelijk, ik heb aardig wat pilsjes op. Moest wel, want ik heb zoveel gedanst en gezongen, daar kreeg ik wel dorst van. En nu nog zere voeten: van negen tot half twee dansen! Maar heerlijk, ik heb het er voor over.

Jack Kerklaan de rasechte Schiedammer, was ook aanwezig en hij mocht de verloting verzorgen, van mensen die een briefje hebben ingevuld. Zij konden het allereerste exemplaar van de nieuwe Wannebiezz-single winnen, en Jack overhandigde die aan een dolenthousiaste bezoekster. “Wat ik leuk vind aan jou”, zongen de Wannebiezz voor haar. Ze deden hun naam van een 'feelgoodband' alle eer aan.

Na elke pauze hadden ze zich weer verkleed, het is echt lachen, gieren, brullen met hun en de twee danseressen niet vergeten, zo mooi en slank en wat kunnen zij goed dansen! Ook toen de Wannebiezz het podium al hadden verlaten, was ik nog niet weg te slaan. De dj draaide nog zulke leuke muziek, dat ik er nog een uurtje bijplakte.

Bedankt organisatie en de Wannebiezz, het was weer een top avond! De volgende keer, ben ik er gewoon weer.