De medaille van het succes

COLUMN - Zaterdag na twaalf uur zat ik op het terras met een sportief echtpaar uit Doetinchem. Ze waren helemaal uit de Achterhoek aan komen rijden om hier in Schiedam de havenzwemtocht te volbrengen. Het was heel bijzonder, zeiden zij, om dwars door een oude binnenstad te zwemmen. Meestal werd je ergens buitenaf te water geworpen om vervolgens je weg te vinden naar de finish aan de rand van het dorp. Het beviel ze wel in Schiedam, dat kon je zien.

Het was dan ook gezellig druk op de Hoogstraat. Je kon nog net niet over de hoofden lopen. Ik sloot mijn ogen en zag voor mij hoe mijn vader zich stond te scheren, zaterdagmiddag om een uur of twee. Hij was op de fiets van zijn werk gekomen want van een vrije zaterdag was nog geen sprake. Thuis kreeg hij brood. Hij trok een behoorlijk pak aan en dan moest hij aan de arm van mijn moeder de stad in, zoals dat heette, met mij in het kielzog. We hadden inwoning op de Sint Liduinastraat, zodat we in het algemeen alleen het stuk Hoogstraat tussen de Appelmarkt en de Koemarkt afwandelden. Op dat stuk had je drie speelgoedwinkels: van Prins, van Bram Noordijk en van Bokhorst. In de Hema op de Koemarkt was ook een afdeling met speelgoed.

Bij heel, heel bijzondere gelegenheden kreeg ik een zakje patat. Aan de Lange Haven stond een omgebouwde treinwagon: het was volgens mij de enige plek in de stad waar ze friet verkochten. Grijs verleden. Zestig jaar terug. En nu in 2016 onder een stralende zon was het weer net zo druk op de Hoogstraat. Net als vroeger waren de Schiedammers massaal op de been en ze hadden allemaal goede zin. Dat kwam uiteraard door de Brandersfeesten. Die hadden opnieuw de kwijnende binnenstad tot leven gebracht. Het was alsof de organisatoren de Hoogstraat benzedrine hadden ingespoten of crystal meth. Alles bewoog. Alles leefde. Alles was vol. Op het pleintje van het museum vonden kinderactiviteiten plaats. Fantastisch uitgedoste reuzinnen bewogen zich tussen de menigte. Overal stonden gretige kopers bij de kraampjes van de brandersmarkt.

Dat kwam natuurlijk niet van de doping. Dat kwam door de inzet van de organisatoren en ondernemers die zagen hoe de Brandersfeesten hen een kans boden.

Het was een belangrijke les: deze stad kán leven. Als we er maar met zijn allen de kracht onder zetten. Als we maar net zoveel doorzettingsvermogen hebben als dat Achterhoekse echtpaar met hun medailles.

Dan krijgt ook de Schiedamse binnenstad de medaille omgehangen van het succes.