'Alsof we vergeten, alsof we niet willen leren'

SCHIEDAM - 'Alsof we vergeten, alsof we niet willen leren', zei stadsdichter Jarle Lourens gisteravond tijdens de Dodenherdenking in Schiedam. Het is een passage uit een van de eerste gedichten die het voormalig raadslid in zijn nieuwe functie op schrift stelde. En dus voorlas.


Alsof we vergeten

Wanneer menselijkheid verdwijnt
en de haat regeert.
Wanneer nooit genoeg,
omdat we telkens meer.
Wanneer mensen onderdrukt
en idealisme ontspoort.
Wanneer mensen in opstand,
omdat ze niet werden gehoord.

Wanneer we vechten om wie beter.
Wanneer mensen in angst leven.
Alleen omdat we anders.
Conflicten tussen landen.
Wanneer mensen in gevaar.
Wanneer één iemand bepaalt.
Wanneer mensen niet met elkaar.
De geschiedenis zich herhaalt.

Alsof we zijn vergeten.
Alsof we niet willen leren.
Alsof men oude pijn probeert te helen
met nieuwe wonden.
Met leed van families en gezinnen die zijn getroffen.
Zij die nog hebben gevochten gingen strijdend ten onder.

Wat ging er door ze heen? Wat hebben ze gezien? 
Wat waren hun laatste woorden?
Ik denk aan hen die het leven lieten,
slachtoffers en geliefden die hen moeten missen.

Daarom houden wij stilte voor allen die zijn omgekomen.
En de tijd die hen is ontnomen.
Want achter al deze namen schuilen mensen met verhalen.
Waarvan velen vergeten of voor altijd begraven.

Hoe houden we hun verhalen in leven
en geven we door aan onze kinderen?
Zodat we blijven herdenken, blijven herinneren 
om nooit te vergeten.
Herdenken, herinneren om nooit meer te herleven.