Ereplek waar zo hard is gewerkt, na 75 jaar

SCHIEDAM - Een bijzonder moment was het wel... Pakweg 75 jaar nadat zij zich in het zweet werkte om haar lichaam te trainen dingen die anderen niet eens proberen, zo goed mogelijk te doen, stond ze vanmorgen op praktisch dezelfde plek in het zonnetje: Truus Woord. 

De Schiedamse turnde, en deed dat jarenlang in de zaal van de voormalige HBS op wat toen het Emmaplein en Overschiesestraat was, nu het Stadserf. En vanmorgen werd ze er opgenomen in de Erecirkel, het eerbetoon aan Schiedamse sporters die tot grote prestaties kwamen. 

Vier sporters hebben sinds vandaag een plekje in de cirkel, waarmee er nu zestig Schiedammers - of Schiedamse teams - die in de sport bijzondere dingen hebben laten zien, in de hal van het stadhuis te bewonderen zijn. Truus Woord is de enige van de vier die nog stralend in het leven staat.

Officieel was een plekje in de eregalerij misschien wel niet voor mevrouw Woord weggelegd. Ze haalde de voorselectie van het Nederlands Olympisch team dat in 1952 naar de spelen van Helsinki zou gaan. “We begonnen met 23, en gaan de voorbereiding vielen er steeds twee af”, vertelde Woord vanmorgen. “Er mochten acht turnsters naar Helsinki, ik zat bij de laatste tien…” 

Op de achterkant van de grote medaille die nu met de naam van Truus Woord in de Erecirkel hangt, staat vermeld: ‘professioneel turnster, 1950-1958’. Willem Besselink, die het herinneringsmonument ontworpen heeft en vandaag de vier nieuwe namen een plekje gaf - gewoon, op de trapleer en met een beetje schuiven - legt uit dat voor die betiteling is gekozen omdat ze op professionele wijze haar sport beoefende. Er de kost mee verdienen, nee, dat kon Woord nooit met haar sport. Maar de manier waarop zij jarenlang en met mooie resultaten turnde en het Nederlands team haalde, verdiende volgens de initiatiefnemers Bertus Feelders en Jaap Pegtel zeker een plek in de Erecirkel.

Toen ze twaalf jaar was, werd ze lid van Thor, vertelt ze zelf. Het was midden in de oorlog, geld was er in haar gezin, met nog vier meisjes en drie jongens, niet. “We konden turnen - ik kreeg ook een paar van mijn zusjes mee - omdat dat vijftien cent kostte, per week. Of per maand, dat weet ik niet meer. Het was in ieder geval goedkoop.” In eerste instantie trainde Thor (Tot Heil Onzer Ribbenkast) in de gymzaal bij de school in de Antonie Muysstraat, later werd dat dus de zaal van de HBS. “Onze trainer reed ons naar wedstrijden, in Amsterdam, in Deventer, wij hadden geen auto.” 

Zo werd Truus Woord een turnster. Haar favoriete onderdeel was de brug ongelijk. Ze werd clubkampioen, Rotterdams turnkampioen, won de districtsbeker. “En ik werd tweede op het jeugd-NK.” En toen dus in de turnselectie voor de Olympische Spelen. Ze haalde het team net niet. In de ploegenwedstrijd werd het Nederlands team in de Finse hoofdstad uiteindelijk dertiende.

Truus Woord stopte met turnen toen ze ging trouwen. Sindsdien maakte ze nog slechts een handstand op het strand -‘en nu moet ik het niet meer doen, ik zou mijn rug breken’. Schiedamse mevrouw Woord - die haar geboortestad nooit verliet - is negentig jaar. 

Ook Abe de Vries (winnaar Elfstedentocht), Jan Willem Nooteboom (motorsport) en Bob Slavenburg (bridge) kregen vandaag een plekje in de Erecirkel.

Zie ook dit artikel.