Ouderen, ombudspolitiek en vooral… een lange adem

INGEZONDEN - Volgende week wordt Schiedammers gevraagd hun stem uit te brengen op één van de kandidaten op de twaalf kieslijsten die in onze stad dingen naar gunst van de kiezer. Schiedam24 bespreekt dezer dagen de belangrijkste punten uit de verkiezingsprogramma's van deze twaalf partijen. Maar we vroegen hen ook om zelf eens op papier te zetten wat ze de kiezer graag willen laten weten. Waarvan gaat het politieke hart sneller kloppen, wat onderscheidt de partij van de andere, wat voor bijzondere plannen hebben ze met Schiedam in de komende jaren? Vandaag: de Ouderenpartij Schiedam.


De Ouderenpartij Schiedam verliest zich liever niet in wijdlopende verhalen over ‘verbinding,’ ‘dialoog’ en ‘inclusiviteit.’ Meestal zijn dat holle woorden voor: “Ik heb geen idee, maar het is nu eenmaal verkiezingstijd en ik moet toch wat.” 

Dat geldt trouwens ook visies; die staan meestal voor de hobby’s / ambities van bestuurders waar dan uiteindelijk de gewone Schiedammer (vaak letterlijk) de rekening voor betaalt. 

De snelst groeiende groep in Schiedam zijn ouderen en hoewel we voor iedere al dan niet exotische groep snel klaar staan met doelgroepenbeleid, was het vorige verkiezingen nog een soort van taboe om ook te pleiten voor samenhangend ouderenbeleid. Dat is deze verkiezingen alweer een stuk anders. Hier zie je gelijk dat in de (Schiedamse) politiek een lange adem een basisvoorwaarde is om iets te bereiken. Eerst word je uitgelachen, daarna worden ze boos en uiteindelijk neemt de politiek het gewoon over. 

De Ouderenpartij Schiedam zet zich in (en zal zich in blijven zetten) voor geclusterde woonvormen en zorg voor ouderen. Wie nu denkt: dat hadden we toch al? Dat klopt! Met de verkapte bezuiniging om zorg en wonen te splitsen (lees gewoon het opheffen van de bejaardenhuizen) is veel schade aangericht, die moet worden hersteld. Ouderen die zelfstandig willen blijven wonen moeten dat zo lang mogelijk kunnen. Dat betekent dat daar bij bouwen rekening mee moet worden gehouden. Voor ouderen die bij elkaar willen wonen, moeten er ook voldoende mogelijkheden zijn.

Gratis openbaar vervoer voor ouderen in Schiedam was altijd mogelijk, in Rotterdam is het nog steeds mogelijk, maar is deze collegeperiode afgeschaft door een incompetente wethouder. Dat moet worden hersteld!

Opkomen voor burgers is geen schande, maar de bestaansgrond voor de Ouderenpartij Schiedam. Vaak gaat het om individueel - maar niet minder schrijnend - leed; soms gaat het om grote groepen Schiedammers die collectief gemangeld dreigen te worden.

Groenoord van Gas los is een voorbeeld waarin alles samenkomt. Bestuurders met hobby’s en ambities dringen de stad, al dan niet via schimmige toezeggingen, hun debacle op. Met de actieve bewonersgroepen en een andere politieke partij werd de Ouderenpartij Schiedam in een officieel stuk van de gemeente Schiedam neergezet als onderdeel van een 'kleine, luidruchtige minderheid'. Die minderheid was toen en is nu géén minderheid, maar het laat goed de arrogantie van de gevestigde orde zien. Inmiddels is de raad, uiteindelijk unaniem, akkoord gegaan met een rekenkameronderzoek naar de besluitvorming rond Groenoord van Gas los. Om enig inzicht in de besluitvorming rond dit debacle in wording te krijgen moest de Ouderenpartij Schiedam wel eerst een Wob-verzoek bij de gemeente Schiedam indienen. Een tweede Wob-verzoek bij de provincie Zuid-Holland wordt nu bewust door de provincie over de verkiezingen heen getild, maar dat geeft niet, want…

De Ouderenpartij gelooft in samenhangend ouderenbeleid, ombudspolitiek, maar heeft zeker een lange adem.