Hulpprogramma voor daklozen betekent fraaie start voor het college

COLUMN - Het nieuwe college van Schiedam maakt een fraaie start. Een van de eerste zorgen blijken de dak- en thuislozen in Schiedam. Daar worden voorzieningen voor in het leven geroepen.

Het is natuurlijk een grof schandaal dat in een rijk land als het onze zoveel mensen over de straat zwerven. Vroeger was dat nauwelijks het geval. Een jaar of vijftig geleden kende Schiedam eigenlijk maar één echte autochtone zwerver, die Frans heette en door iemand met rust gelaten wilde worden. Hij droeg een woeste baard en alle pogingen van de gemeente om hem in een huisje onder de huurwaarde te krijgen, draaiden op niets uit. Huisjes onder de huurwaarde waren woninkjes die eigenlijk te slecht waren om aan een normaal gezin te worden verhuurd. Daarom kwamen er jongeren in terecht en types als Frans – als ze meewerkten natuurlijk.

De mensen die nu over straat zwerven doen dat omdat er al decennia lang op schandalige en onverantwoordelijke wijze wordt bezuinigd op de geestelijke gezondheidszorg en omdat er tegenwoordig weer genoeg mensen zijn die de huur niet meer kunnen betalen, wat zij ook proberen. Dat komt door de afbraak van de sociale voorzieningen en de discriminatie op de arbeidsmarkt. Vooral ouderen worden daarvan het slachtoffer.

Daar wordt in politiek Den Haag een heleboel ach en wee over geroepen maar tot concrete maatregelen leidt het niet of nauwelijks..

Maar onze nieuwe wethouders slaan de hand aan de ploeg. Zij trekken 360.000 euro per jaar uit om de allerzwakste Schiedammers een steuntje in de rug te geven. Het gaat daarbij niet alleen om onderdak. Onze grootste plaatselijke verhuurder, Woonplus, heeft succesvolle experimenten gedaan met een integrale aanpak van schuldenproblematiek. Als mensen de huur niet meer betalen, staat het water hen meestal tot de lippen. Dan helpen aanmaningen en deurwaardersbezoeken niet. Beter is het met zulke schuldenaren in gesprek te raken, want de huurachterstand is meestal een signaal van een veel grotere problematiek. Samen met andere instanties kan dan worden bekeken hoe kan worden voorkomen dat de financiële en maatschappelijke ondergang zich voltrekt. De Nederlandse maatschappij is erg hard voor mensen die niet meer aan hun verplichtingen kunnen voldoen. Zij worden over het algemeen getrakteerd op extra boetes en verhogingen, zodat de problemen helemaal onoverbrugbaar worden. Tenzij tijdig hulp komt. Teveel politici heffen dan de handen ten hemel en roepen: “Zelfredzaamheid!”

Onze wethouders zijn gelukkig uit een ander hout gesneden.