Fahid Minhas wil ambitie zien - en doen

Het nieuwe Schiedamse college beleefde gisteravond zijn eerst 'grote' politieke debat met de bespreking van de Zomernota. Wat staan de wethouders en de burgemeester voor, hoe zien zij de stad, wat zijn hun persoonlijke ambities in deze? Schiedam24 brengt de komende weken een serie portretten van de bestuurders van de stad. Vandaag, als eerste, Fahid Minhas.

INTERVIEW – Over vier jaar wil hij terug kunnen kijken op een wethouderschap waarin 'veel in gang is gezet'. Schiedam zal er tegen die tijd anders uitzien. Met bijvoorbeeld 85.000 inwoners. Fahid Minhas, wethouder van ruimtelijke ordening, duurzaamheid (ook), sport en woningbouw is een gedreven man.

“Denk out of the box”, zegt de wethouder. “Zoek naar onorthodoxe oplossingen. We moeten meer ambitie tonen. Ik wil niet horen waarom dingen niet kunnen….” Kijk hoe het wel kan, dat moet de insteek zijn.

Fahid Minhas is dertig jaar. Houdt van mooie auto's – die geven vrijheid, en daar is hij zeer op gesteld. De vrijheid om te genieten van het leven.

Hij werd geboren in Rotterdam, maar zijn gezin verhuisde naar Schiedam-Oost toen hij twaalf was. “Ik zag daarna de wijk waarin ik woonde veranderen. Vooral in de woningen van Woonplus zag ik veel roulatie.” Toen Woonplus dan ook vroeg om mensen voor een adviesforum, stak de student – Bouwkunde, eerst op de HTS en daarna aan de TU Eindhoven – Minhas zijn vinger op. “Ik vond het leuk iets te mogen vinden van de stad.” Centraal stond voor hem steeds de vraag: wat doet Woonplus er aan om mensen die komen en gaan, die geen binding hebben met de stad, met hun woning, toch aan de stad te binden.

Vanuit die rol als adviseur bij Woonplus werd Minhas acht jaar geleden fractiemedewerker in de Schiedamse raad. Bij de VVD, natuurlijk voor een vrijheidslievend mens. “Dat heb ik 3,5 jaar gedaan.” Toen hij daarna gevraagd werd als raadslid zei hij grif ja. Want: ook als raadslid 'mag je overal wat van vinden'.

Zijn beroepsmatige achtergrond hielp hem daarbij op veel fronten. Hij was aan het werk gegaan bij projectontwikkelaar Provast. “We bouwden de Markthal in Rotterdam.” Maar ook werkte hij mee aan de bouw van een woontoren van honderd meter. Ook hier kwam de vraag terug: hoe kan je een stad mooier en beter maken en een belangrijk antwoord school in de samenhang tussen de fysieke en de sociale omgeving.

Nu is Minhas wethouder van Schiedam – sinds 17 mei. En mag hij de les van bij Provast in de praktijk gaan brengen. Met een opvallende portefeuille waarin verschillende van de aspecten van fysiek en sociaal samenleven in een stad, samenkomen.

Een belangrijke constatering van de laatste tijd, die Minhas deelt, is de 'scheve' staat van het Schiedamse woningbestand. “Groepen Rotterdammers komen af op de laaggeprijsde woningen in Schiedam. Ze hebben een slechte kwaliteit en zijn niet geïsoleerd. Klein, met een lage huur. Dat trekt een doelgroep die sociaal kwetsbaar is.” Minhas wil daar verandering in brengen en vindt daar het nieuwe college van B&W bij aan zijn zijde.

Kansen zijn er volgens hem te over. Kijk eens naar Schieveste. “Daar was 50.000 vierkante meter kantoorruimte gepland, maar die kantoren komen er niet meer in zo'n omvang. We hadden daar breed en laag gepland, maar als we dat nu op zijn zij zetten...?!” Als er in de hoogte woningen gebouwd worden, dan is er volgens Minhas plaats voor drieduizend woningen.

Daarbij hoeft de snelweg niet in de weg te zitten. De wettelijke geluidsnormen zijn streng, maar er zijn volgens Minhas manieren om daarom heen te werken. “Met dubbel glas en extra isolatie is er veel mogelijk.” En is het eigenlijk niet gek dat er op dat soort plekken wel gewerkt en naar school gegaan mag worden, en niet worden gewoond? Terwijl een gemiddeld mens langer op zijn werk is dan wakker thuis. “Het is noodzakelijk om de grenzen op te zoeken.”

Dat speelt ook waar het gaat om woningbouw op het voormalige Gustoterrein. Daar zijn al heel lang plannen voor woningbouw, maar de stand van zaken is nog ver van een eerste paal. “Schiedam moest het bestemmingsplan aanpassen om afwijkende geluidsniveaus mogelijk te maken.” Daar werd bezwaar tegen gemaakt en toen werd duidelijk dat de provincie over de aanpassing ging. Tot een gang via de provincie kwam het nooit, omdat 'de crisis' roet in het eten goeide.

Maar ook hier wil Minhas niet van een 'kan niet' horen. Overslagbedrijf Van Uden aan de Merwehaven is momenteel de belangrijkste veroorzaker van geluid. Nou, dan ga je toch daar naar kijken. “De erfpacht van het terrein loopt in 2030 af. We zijn in gesprek met Rotterdam (waar Van Uden ligt – red.) om te kijken naar de mogelijkheden.” Rotterdam is immers in het project Stadshavens bezig om rond de Merwehaven woningbouw te plannen. Wellicht is er een oplossing te verzinnen waar ieder zich in kan vinden. In ieder geval komt er een kortetermijnoplossing: er komen tijdelijke woningen. Schiedam is volgens Minhas in gesprek met een partij (niet Jan Snel) die pre-fab eenheden wil neerzetten. Die zouden tien jaar dienst moeten doen en volgend jaar al gerealiseerd kunnen zijn, aldus de wethouder.

Ook woningbouw net voorbij de Gustoweg, in Rotterdam, kan het Schiedamse stadscentrum versterken, overigens. Minhas ziet een as voor zich vanaf de Merwehaven naar het stadscentrum, net zoals er een loopt van het Gustoterrein via de Buitenhaven naar het stadshart. Daarlangs komt ook het terrein van de voormalige glasfabriek beschikbaar voor woningbouw. Hier is het niet geluid van geur die een sta-in-de-weg kan zijn, weet Minhas. Distilleerderij Onder de Boompjes zit dicht op het fabrieksterrein en zorgt voor jenevergeuren. Zoals het langs een jeneverboulevard natuurlijk ook een beetje hoort. Wordt vervolgd.

Er is nog een andere as die Minhas ziet groeien, en dat is die vanaf Schieveste en de Spaanse Polder naar het centrum. In de Spaanse Polder is de de afgelopen jaren in samenwerking met Rotterdam hard gewerkt 'om het onveiligheidsniveau weg te werken'. De bedrijven langs de A20 – aan de Bokelweg -moeten een 'etalage worden voor het gebied'. De manier om die ontwikkeling tot stand te brengen loopt ook hier via de erfpachten. Daarvan zijn er volgens Minhas momenteel al flink wat afgelopen, waaronder die voor gebouwen die ongewenst zijn. “Die gebouwen slopen we. Op kosten van de gemeente wordt de grond bouwrijp gemaakt voor nieuwe bedrijvigheid. Je ziet al dat het wordt opgepakt door de goede bedrijven daar die wel investeren.” Het oude ONS-pand in de Van Heekstraat moet uitgroeien tot een hub voor startups.

Zo ontstaat er een as vanuit de Spaanse Polder, langs de bioscoop en het station, naar het stadscentrum. “De levendigheid moet hier verder groeien.”

Vanuit die as is het weer een kleine stap naar 'Schiedams-midden', het gebied tussen de spoorlijnen naar Delft en Vlaardingen (of de metrolijn als die rijdt). “We hebben afgesproken niet in het Beatrixpark te bouwen”, aldus Minhas. Maar aan de randen ziet hij mogelijkheden om 'efficienter' met de ruimte om te gaan. In oktober komt het 'visiedocument' hierover beschikbaar.

Dat visiedocument, en de hele aanpak bij Schiedams-midden, is volgens Minhas een voorbeeld van de 'voorspraak' die het nieuwe college voorstaat. Voorspraak behelst het betrekken van de stad voor er iets gebeurt. In de woorden van Minhas: “Actief contact met betrokken partijen.” In het geval van Schiedams-midden zijn dat bijvoorbeeld Lentiz, maar ook een partij als Optisport. Die partij beheert de Margriethal.

Die sport- en evenementenhal is toe aan vernieuwing. Dat kan op allerlei manieren. Maar Minhas wil zeker kijken of naar mogelijkheden voor die efficiencyslag, en die zou ook woningbouw – de hoogte in – op het huidige perceel van de Margriethal kunnen betekenen.

De Omgevingswet – die in 2021 moet ingaan – moet dergelijke processen een steuntje in de rug geven. Met de wet wil de rijksoverheid de regels voor ruimtelijke projecten versoepelen, zodat bijvoorbeeld woningbouw op voormalige bedrijventerreinen makkelijker wordt.

Dat alles om Schiedam te versterken, om koopkracht naar de stad te halen en om Schiedammers zelf de mogelijkheden te blijven bieden op 'sociale stijging', bijvoorbeeld in de vorm van een doorgroei naar een duurdere woning. Dat daar vraag naar is staat voor Minhas buiten kijf. “Schiedam heeft veel te bieden. We hebben een voorzieningenniveau waar je u tegen zegt. Natuur en Beatrixpark, museum en theater.”

En het zogenaamde maritieme cluster. Bedrijven in de categorie Hollands Glorie, imposant en verrassend om te zien, bedrijven die de naam van de stad de wereldzeeën over brengen. En die werkgelegenheid brengen. Morgen gaat Minhas erheen, voor een kennismakingsbezoek aan enkele bedrijven aldaar. “Maar als je er komt, dan zie je de kwaliteiten.” Het Rotterdamse havenbedrijf ziet dit volgens de wethouder ook; een belangrijke referentie voor de stad.

Alleen: de mensen die er werken sluiten in de spits bij Vijfsluizen achter aan in de file, op weg naar... Schiedam heeft volgens Minhas te weinig aanbod voor deze mensen. “Ja, op het Bachplein, maar dat willen ze niet.” Daarom is de ontwikkeling van World our Home belangrijk. Woningen in de vrije sector, huur en koop, in twee complexen die moeten verschijnen op het braakliggende terrein aan de Vlaardingerdijk, pal tegenover Huisman. De ontwikkeling daar gaat niet zo snel als verhoopt. “Maar een pensioenfonds is doende honderd woningen in WOH te kopen. Die willen ze daarna te huur aanbieden. Bijvoorbeeld aan die hoogopgeleide ingenieurs uit het havengebied. Dat scheelt ook weer files.”

Minhas is trots op het maritieme cluster, en wil er graag een maakcluster aan toevoegen. Een plek daarvoor zou het slibdepot aan de Nieuwe Waterweg kunnen zijn. Professor Bart Kuipers doet daar momenteel onderzoek naar. “Die sector levert de banen van de toekomst.”

We moeten breder denken, stelt Minhas. “Grootschaliger durven ontwikkelen. En daar de stad overal bij betrekken.” De ideeën zijn er in de stad zeker, zo is zijn overtuiging.

Een voorbeeld van grootschaliger denken kan het Bachplein gaan vormen, aldus de wethouder. Daar staat de bouw van negentig woningen gepland. “Maar we kunnen dat verdichten.” Andere mogelijkheden onderzoeken. Waarom bouwen we er geen 250 woningen, aldus Minhas. Dan moet je durven doordenken. Waarom bij ieder appartement een parkeerplaats? De ervaring van Vesteda bij de Markthal was dat van de 102 appartementen er uiteindelijk maar zestien bewoners een parkeerplek wilden kopen. “Niet ieder heeft een eigen parkeerplaats nodig.”

Hoe al die plannen te rijmen zijn met de ambitie van Schiedam om de groenste gemeente van Nederland te worden? Schiedam is al behoorlijk groen. Maar: “We moeten het groen meer naar de mensen toe brengen.” En ze uitdagen hoe huis en straat verder te vergroenen. “Waarom moet een dak vol dakbitumen?” Dat kan ook groener. “Ook goed voor de klimaatadaptatie (het opvangen van de veranderingen in het klimaat, bijvoorbeeld met forsere regenbuien – red.).”

De duurzaamheidsparagraaf zal sowieso belangrijk worden in het werk van Minhas de komende vier jaar. “Hoe wonen mensen? Groen maakt mensen blij. Groen is gezond. “Dat helpt om sociale achterstanden te verkleinen. Om eenzaamheid te voorkomen. “Ik zeg altijd: eenzaamheid moet je niet bestrijden, die moet je voorkomen.” Groen helpt bij het sporten – alhoewel Minhas zelf de sportschool verkiest – . “en sport verbroedert.” Wie wil sporten moet daarom kunnen sporten, ook mensen met een laag inkomen, aldus Minhas. Daarbij is het ook zaak te laten zien wat er allemaal mogelijk is, zowel aan sportmogelijkheden als aan financiële bijstand. De gemeente en andere partijen moeten daarom 'contactmomenten' aangrijpen om te vertellen over de mogelijkheden. Vandaar ook zijn aanwezigheid dezer dagen bij Southbeach en de opening van het Krajicekveld.

“In kwetsbare gezinnen wordt minder gesport.” Dat moet in de ogen van Minhas veranderen. Goede sportterreinen helpen. Maar goede woonruimte ook. “Gelukkige mensen zijn socialer.” En lokken weer inititief en activiteit uit. En zo grijpt alles in op alles, in de portefeuille van wethouder Fahid Minhas. “Ik heb dan ook de mooiste portefeuille.”