De zelfbeschadiging van Groen Links

COLUMN - Guido Antunes, gemeenteraadslid van Groen Links, heeft zijn zetel opgegeven. Zijn temperament, zegt hij, is niet opgewassen tegen de fractiediscipline die heel dwingend kan zijn als je partij ook iemand in het college heeft. Je moet dan ook voorstellen steunen waar je hart niet van opspringt, gewoon omdat je deel uitmaakt van een coalitie. In Schiedam zit Groen Links in het college samen met D66, de VVD, het CDA en de lokale partij AOV. In dat gezelschap is het een linksbuiten.

Eneco was de druppel die Antunes´ emmer deed overlopen. Hij was er fel op tegen dat Schiedam zijn aandelen in dit bedrijf net als de andere gemeentes die samen eigenaar zijn van deze energie-opwekker, overdeed aan Japanse investeerders. Hij is er als links politicus principieel tegen om essentiële nutsbedrijven in handen te spelen van particulieren, overigens een standpunt dat vroeger door zowat de hele politiek werd gedeeld en voor het eerst in Nederland werd verdedigd door de grote liberaal Willem Treub.

Volgens het AD hebben de fractiegenoten van Groen Links Antunes stevig onder druk gezet om toch vóór de uitverkoop van Eneco te stemmen. Sindsdien voelt hij zich niet meer senang in de fractie. Fractievoorzitter René Karens heeft zijn waardering uitgesproken voor de moed van Antunes, die gewoon actief lid blijft van zijn partij.

Met dit alles heeft Groen Links zich enorm in de voet geschoten. Democratische partijen kennen in Nederland verschillende stromingen. De zaak Eneco vergt niet uitsluitend praktische overwegingen maar kent ook zijn principiële punten. Wat dat betreft is het verwant aan dilemma´s als principieel tegen euthanasie of niet. Wie voor privatisering stemt, zegt daarmee veel over hoe hij of zij tegen de maatschappij in het algemeen aankijkt. Het is niet voor niets dat juist vanwege dit onderwerp Antunes de handdoek in de ring gooit.

Bij het CDA hebben ze iets dat in partijjargon ‘gravamen’ heet. Mooi Latijns woord dat verwijst naar gewicht en iets dat drukt op je ziel en een mens een bezwaard geweten bezorgt. Als je dat goed weet te motiveren, mag je tegen de fractiediscipline ingaan. Dat betekent weliswaar ongemak voor het heden, maar betaalt zich terug op de verkiezingsdag. De zaak rond Antunes gaat Groen Links zeker de nodige stemmen kosten. Bijvoorbeeld van mensen die zich afvragen of je er wel aan mee moet werken een van Nederlands belangrijkste energiebedrijven aan buitenlanders te verkopen als je net van plan bent om op dat gebied een revolutie te veroorzaken, te beginnen in Groenoord. Een principiële, sterk door levensbeschouwelijke uitgangspunten als Groen Links gemotiveerde partij, zou sterk gebaat zijn met zo´n ‘gravamen-traditie’. Dat voorkomt zelfbeschadiging.