Schiedam leeft mee met slachtoffers aardbeving

SCHIEDAM - Schiedam leeft mee met de slachtoffers van de verwoestende aardbeving in Turkije. Het gemeentebestuur heeft vanmorgen dat medeleven namens de inwoners van de stad uitgesproken en andere Schiedammers zijn heel concreet begonnen met het inzamelen van hoogstnoodzakelijke spullen.

“Dekens, slaapzakken, jassen, schoenen en warme truien”, noemt Melek Sucu-Gul als eerste aan wie haar vraagt wat er vooral nodig is voor de mensen die getroffen zijn door de aardbeving, die in de nacht van zondag op maandag met een kracht van 7,8 op de Richterschaal toesloeg. “En pampers en andere hygiëneproducten.” Sucu-Gul is vanmorgen naar het ‘Cem-huis’ van de Alevitische gemeenschap in Nieuwland gekomen om te helpen. Daar in de Albardastraat, in de voormalige gereformeerde kerk, staan sinds vanmorgen negen uur de deuren open voor ieder die spullen wil brengen. En dat gebeurt. Rond een uur of elf rijdt een busje voor waar tientallen dozen uit worden gesjouwd; een ‘bestelling’, omdat de eerste partij verhuisdozen al vol zat. 

In de centrale ruimte staan lange rijen met tafels opgesteld om de spullen die binnen worden gebracht snel uit te zoeken. Het is van alles wat. Het wordt gecontroleerd of het heel en net is, opgevouwen, en gaat dan de dozen in. Met stift wordt geschreven wat erop staat: cekec (jassen), pantalon, kazak (truien) of in het algemeen gewoon giyim, kleding. 

Düzgün Kayak, actief in het bestuur van de gemeenschap, vertelt hoe nationaal en internationaal nu al wordt samengewerkt om hulp te kunnen gaan verlenen aan de duizenden, honderdduizenden die door de aardbeving getroffen zijn. Dat gebeurt bijvoorbeeld door in Nederland vier centra in te richten waar de logistiek voor de inzameling geconcentreerd wordt. Sowieso zijn de tientallen Alevitische centra in Nederland de eerste plekken van inzamelen. “En nu al zijn er mensen van ons naar het rampgebied om te kijken wat er gedaan moet worden.” Hij doelt dan op de mensen van de Alevitische federaties die wereldwijd samenwerken. Het rampgebied kent een grote aanwezigheid van alevieten.

Zo wordt er al zakelijk aangepakt, terwijl de schrik er bij ieder nog erg in zit. Sucu-Gul hoorde van een zus van een vriendin in Karahmanmaras-Elbistan, dicht bij het epicentrum van de beving en met een bevolking zo groot als Rotterdam, die gered werd van onder het puin, maar wel een arm moet missen. Kayak hoorde dat een tante van hem het goed maakt. “Maar ze hebben wel vannacht in hun auto moeten slapen.” Ieder die binnenkomt met spullen brengt ook het laatste nieuws, over bekenden en vermisten. Iedereen is er wel van overtuigd dat het aantal van vijfduizend overledenen dat vanmorgen het officiële aantal slachtoffers was, veel en veel hoger uit zal pakken. Als het maar niet zo erg wordt als in 1939...

Maar er is geen tijd te verliezen. Of er medische pakketten nodig zijn, die misschien van de thuiszorg kunnen komen? Waar geld gestort kan worden (dat is bijvoorbeeld op rekening van het Alevitisch Cultureel Centrum Rijnmond, NL40ABNA0974129712, meldt Kayak)? De eerste vrachtwagens gaan als het goed is vrijdag rijden en de hoop is dan dat na dik twee dagen het rampgebied kan worden bereikt. “Maar veel wegen zijn niet begaanbaar; de overheid vraagt alle mensen sowieso om niet op pad te gaan maar in hun steden te blijven, om de wegen begaanbaar te houden voor hulpverlening.” Het getroffen gebied is volgens Kayak zo groot als Duitsland.

Via het netwerk van de Alevitische federatie zal gekeken worden waar de spullen het hardst nodig zijn, en waar het geld naartoe gaat. Kayak denkt dat vooral buiten de steden hulp hard nodig is, omdat de hulpverlening zich vooral op de steden concentreert, maar er ook daarbuiten vele getroffenen zijn. Hij vreest dat het er nogal wisselend aan toe zal gaan, in verschillende steden of dorpen naargelang de politieke kleur en connecties van het lokale bestuur. Vandaar de wens om de inzameling en distributie in eigen hand te houden. Hij denkt dat geld vooral gebruikt zal worden richting wederopbouw. “We hebben in Turkije - waar immers met grote regelmaat aardbevingen zijn, red. - ervaring met prefabhuizen die snel worden neergezet voor de eerste opvang van daklozen. Daar moet natuurlijk ook een koelkast in, of andere spullen. Daar zal veel geld voor nodig zijn.” 

De komende dagen blijft het Alevitisch centrum open voor de inzameling.

Het gemeentebestuur laat weten dat het Urban Search and Rescueteam (USAR) van de veiligheidsregio in Rijnmond onderweg is naar Turkije. "Onze gedachten gaan ook uit naar de vele stadgenoten die familieleden en vrienden hebben in het getroffen gebied en die nu in onzekerheid verkeren over het lot van hun dierbaren", zo laat het stadsbestuur weten. "Het raakt ons diep dat door dit uitzonderlijke natuurgeweld duizenden doden en gewonden te betreuren zijn."

Kayak ontving van familie dit beeld van de huidige situatie in Hatay. Hieronder foto's van de inzameling in Nieuwland.