Riet van Lambalgen: een van eerste raadsleden voor méér democratie

SCHIEDAM – In 1978 kwam ze in de gemeenteraad en een van haar eerste politieke uitspraken was dat er in een rechtvaardige maatschappij een open dialoog moet zijn tussen bewoners en bestuurders. In de jaren zeventig waren de eerste bewonersverenigingen van Schiedam ontstaan, de eerste in haar eigen wijk Schiedam-Zuid, als gevolg van conflicten tussen huurders en de vereniging Volkshuisvesting. Maar de bewonersvereniging en de corporatie kwamen tot overeenstemming en Riet van Lambalgen-Brouwer vond dat een uitstekend voorbeeld van de open dialoog die zij voorstond.  

Daarmee was zij een van de eerste gemeenteraadsleden die actieve bewonersparticipatie toejuichte. Vanzelfsprekend was dat in die tijd niet. Een PvdA-wethouder als Herman Posthoorn moest dat nog met een nota over betere inspraak bevechten. 
“Ik ben al dertig jaar lid van de ARP, want mijn doel is een christelijke democratie”, zo citeerde Het Vrije Volk het nieuwe gemeenteraadslid. “Ik ben overtuigd christen en daarom vind ik dat ik lid van een christelijke politieke partij behoor te zijn.” Die partij was de ARP, die in 1980 met de CHU en de KVP zou fuseren tot het CDA. Voor het CDA bleef zij nog raadslid tot 1990.  

Morgenochtend, zaterdag, is er op de Beukenhof een ‘dankdienst voor haar leven’. Daarna volgt de begrafenis. Afgelopen zaterdag overleed Riet van Lambalgen-Brouwer op 93-jarige leeftijd. Naast haar politieke activiteiten was zij decennia lang actief geweest in de gezondheidszorg. Mede dankzij die inzet werd zij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.  

Meteen na de Tweede Wereldoorlog was Riet Brouwer lid van de Anti-Revolutionaire Partij geworden, zonder christelijk opgevoed te zijn. In de oorlog was ze tot het christendom gekomen. Bij een Engels bombardement op Schiedam verloor ze in 1942 haar familie en werd ze opgevangen door een christelijk gezin. Terugkijkend vertelde ze dat het gezin werkelijk elke boterham met haar deelde – het was hongerwinter. “Die boodschap is mij altijd bijgebleven.”  

In 1949 trouwde ze met Jan van Lambalgen en verhuisden ze naar Rotterdam-Centrum, waar ze lid werd van de kiesvereniging van de ARP en in het bestuur kwam. Ze ging werken in het Zuiderziekenhuis als plaatsvervangend hoofd van de huishouding. In 1957 ging zij heilgymnastiek en fysiotechniek studeren. Voor heilgymnastiek slaagde ze in 1960, een jaar later voor fysiotechniek. Toen de paramedische beroepen in 1963 een officiële status kregen, vestigde Riet zich als fysiotherapeute. Ze ging werken in de praktijk van zuster Burger in de Oranjestraat, tot deze in 1976 stierf. Riet hield een aantal patiënten aan.  

In 1967 waren ze terug naar Schiedam verhuisd. In 1970 vroeg het afdelingsbestuur van de ARP haar al voor de gemeenteraad, maar Riet had het te druk met haar werk als fysiotherapeute. Ze ging op de Academie voor Fysiotherapie in Rotterdam lesgeven in looptraining en op de Prinses Margrietschool in Rotterdam-Zuid leidde ze aankomende verpleegsters op. Ze was lange tijd voorzitter van de Kring Rotterdam van het Nederlands Genootschap voor de Fysiotherapie, waar ze ook in het hoofdbestuur kwam. 
Maar in 1978 kon zij wel tijd maken voor de lokale politiek en kwam zij op de kieslijst. Zij werd verkozen en zou twaalf jaar raadslid blijven. Ze vertrok in 1990 gelijk met Aad van Lingen, die fractieleider van de KVP en het CDA was geweest, maar te maken kreeg met interne strubbelingen, waarna Siem Rosman gekozen werd tot nieuwe fractievoorzitter. De manier waarop het gegaan was, vond Riet niet goed voor de onderlinge verhoudingen met andere fracties in de gemeenteraad. 
Riet van Lambalgen-Brouwer zat als gemeenteraadslid in de commissie volksgezondheid en in de commissie onderwijs, vorming en recreatie. Die andere interesses deelde ze met haar man Jan van Lambalgen, die in Rotterdam hoofd van de Kweekschool was, in Schiedam voorzitter van de Protestants-Christelijke Ouderenbond en in Vlaardingen bestuursvoorzitter van het Groen van Prinstererlyceum. Hij schreef in 1997 een geschiedenis van het protestants-christelijk lager onderwijs in Schiedam.

Binnen het CDA had Riet zich sterk gemaakt voor een vrouwelijke vertegenwoordiging in de gemeenteraad, wat leidde tot het aantreden van Nanda Gelderblom-Hupse als raadslid in 1990.