Op zoek naar werk in Nederland

SCHIEDAM - Een tiental nieuwe Schiedammers maakte afgelopen donderdag een belangrijk moment mee in hun nog korte verblijf in Nederland. Zij presenteerden zichzelf in Wijkcentrum Oost aan elkaar en aan een tiental vrijwilligers en beroepsmensen met veel contacten in de Schiedamse samenleving. Doel: laten weten dat je in de markt bent voor werk.

De middag was de bekroning in een serie ontmoetingen georganiseerd door Vluchtelingenwerk, waarin de mannen en vrouwen uit Syrië, Afghanistan en andere landen, door Dana van Beek werden gecoacht hoe zich te presenteren voor Nederlandse mogelijke werkgevers of opdrachtgevers. Hoe je een curriculum vitae opstelt. Waar in de regio kansen liggen. Hoe je goed persoonlijke kwaliteiten naar voren brengt. "Best een beetje spannend", aldus Van Beek.

Tala, Abed, Mazen en Ajmal zijn zeer gemotiveerd. In Syrië hadden sommigen goede banen, zoals Abed die tandarts was, Talal die chef-patisserie was in een groot hotel en Mazen, die brandweerman was. Maar het is allerminst vanzelfsprekend dat zij in Nederland hun oude vak weer op kunnen pakken. Zo kon Mazen een tijd aan de slag als vrijwilliger bij de brandweer. Maar hij werkte daar zo hard dat het achterstallige werk dat hij kon oppakken, snel was weggewerkt en er voor hem niets meer te doen bleek. Hij zoekt nu naar werk als vrachtwagen- of buschauffeur. "Post NL heeft altijd behoefte aan vrachtwagenchauffeurs", zo wist iemand van een uitzendbureau, ook in het buurtcentrum aanwezig.

Ajmal werkte in een juwelierswinkel, als in- en verkoper. Maar om dat vak hier in Nederland goed te beoefenen, moet je wel heel goed Nederlands beheersen. Hetzelfde geldt natuurlijk voor tandarts Abed, wiens papieren niet zo maar in Nederland worden erkend.

Anderen hebben weinig werkervaring maar zien juist nieuwe kansen in Nederland. Zoals Nasrin, die als vrouw in Afghanistan geen betaalde baan had. Maar met haar kwaliteiten in de Afghaanse keuken kan ze natuurlijk ook hier lekkere dingen op tafel zetten, en misschien is daar wel een echte markt voor. Op Rotterdam-Zuid schijnt kortgeleden aan groot Afghaans restaurant geopend; Nasrin kreeg het advies daar eens te gaan kijken.

Jonas was in Eritrea onderwijzer en beseft dat hij dat vak hier niet kan uitoefenen. Maar hij wil wel aan het werk als banketbakker, of als heftruckchauffeur, of misschien toch wel als klasse-assistent.

Zo lieten de nieuwe Schiedammers zien wat ze waard zijn, wat ze willen. Hun jobcoaches, enkele vertegenwoordigers van bedrijven en bijvoorbeeld ook van Stroomopwaarts, gaven repliek, met concrete ideeën, en tips: een stage, een contactpersoon op een bepalende plaats, een nieuwe manier om tegen de toekomst aan te kijken. De komende weken moet blijken wat die inbreng waard is. In ieder geval hebben de werkzoekenden hun eerste stappen gezet. Op weg naar een arbeidszame toekomst in Nederland, zo hopen niet alleen zijzelf.