Met een middelvinger maak je geen vrienden

SCHIEDAM - Gisteren was een kleine rampdag voor wie vanuit pakweg Naaldwijk of Zoetermeer snel thuis in Schiedam wilde zijn. Behalve brand in de Ketheltunnel ging het op de A20 ter hoogte ook mis; twee auto's konden elkaar niet ontwijken. Dat betekende werk voor de mensen die zorgen dat de snelweg na ongelukken snel weer begaanbaar is. Zij werden daarbij gehinderd door mensen die een agent van de verkeerspolitie hieronder in een paar woorden mooi weet te omschrijven... 

"We zijn bezig met de afhandeling van een incident op de A20 en vragen Rijkswaterstaat om voor onze veiligheid, die van de betrokkenen en alle overige hulpverleners om één rijstrook af te sluiten. Geen paniek, eentje maar, u mag er gewoon langs. Alleen ja, dat levert wel wat oponthoud op. Vervelend, heel erg vervelend! Je zal maar vijf minuten later thuis zijn zeg, stel je voor. We begrijpen de emotie volledig, maar we doen er, *even denken*, niets mee.

Het kruis floept op het portaal en na exact 4,7 keer met de ogen knipperen biedt de eerste ik-ben-belangrijker-dan-de-rest-rijder zich al aan en negeert het rode kruis. En die kruizen, die zijn echt niet te missen hoor, ze hangen namelijk redelijk duidelijk boven de rijstroken en doorgaans geven ze licht en zijn ze rood van kleur. En om de uitleg af te maken: als die kruizen branden, dan schijn je daar dus niet te mogen rijden.

En als die ene lefbestuurder is gegaan, dan denkt de rest: Jaaa maar hij doet het ook, dan kan ik het ook. En als schaapjes in een kudde kwamen ze stuk voor stuk onder het rode kruis door en brachten daarmee ongeveer, pak hem beet, precies iedereen in gevaar. We besluiten alle automobielen op de foto te zetten om een proces-verbaal na te kunnen sturen, tot zich een mevrouw meldt die met één gebaar uitstekend weet te omschrijven wat je aan ons hebt wanneer je dit soort dingen doet... juist: een hele dikke middelvinger naar ons leven. Bedankt hè!

Uiteraard hebben we deze mevrouw een absolute voorkeursbehandeling gegeven door haar wél staande te houden en haar te voorzien van niet één maar twee bekeuringen. Het werd een gemiddeld goed gesprek waarbij ik even flink mijn ongezouten maar gepeperde mening heb gegeven over haar ongetwijfeld goed bedoelde compliment. Dat gesprek werd niet op prijs gesteld en op nét geen hoog niveau voortgezet. Toen mevrouw al krijsend, schreeuwend, tierend en ietwat onvriendelijk het gesprek voortzette, zijn we maar gauw weer gevlucht.

22 Kruisambassadeurs en ambassadrices kunnen binnenkort een, gelukkig figuurlijke, middelvinger van het CJIB tegemoet zien, een hele dure wel te verstaan. Maar om het positief af te sluiten: Je was in ieder geval twee minuten eerder thuis! Proost!

Lieve mensen, die kruizen staan er niet voor niets, het is gevaarlijk om op de autosnelweg te werken en die kruizen zorgen er voor dat niet alleen u, maar ook wij veilig thuis komen. En we overdrijven niet, onlangs kwam een collega nog om het leven bij het werken op de snelweg, echt... het is zo gebeurd. Alstublieft tel tot tien, accepteer de file en geef ons een duimpje in plaats van een middelvinger naar ons leven!''