Maandag geen Schiedam op Eén Vandaag

COLUMN - Als u op grond van de berichtgeving op Schiedam24.nl naar Eén Vandaag hebt gekeken om het item over Schiedam te volgen, dan bent u bedrogen uitgekomen. En dat is mijn schuld. Ze hadden me afgelopen vrijdag 9 maart geïnterviewed. ¨Wanneer zenden jullie dat uit?¨, vroeg ik. ¨Twee dagen voor de verkiezingen¨.

Dat is dus maandag 19 maart, tevens de feestdag van Sint-Jozef.

Maar niks. Lou loene. En ik had het moeten weten. Als een journalist jou vertelt wanneer iets wordt gepubliceerd of op de zender komt, dan is het beter een slag om de arm te houden. Niet omdat hij van slechte wil is of maar wat aan lult, maar omdat hij er niet over gaat. Er is altijd iemand boven je, die – als het werkelijk belangrijk is – zorgt dat je belofte niet wordt gehouden. Ik heb dat zelf vaak ervaren toen ik nog veel schreef voor de Havenloods en Het Vrije Volk.

¨Wanneer komt het in de krant?¨

¨Volgende week¨. Of: ¨In het Schiedam-bijvoegsel van donderdag."

Als niemand er naar vroeg, kwam die verwachting altijd uit. Maar niet als er mensen op zaten te wachten en mij hadden gevraagd in welk nummer van de krant ze zouden staan. Dan ging er altijd iets mis. Het stuk werd opgeschoven omdat er iets belangrijkers was. Het verscheen vertraagd omdat het op de verkeerde stapel gelegen was. Als je wat beloofd had, ging het ALTIJD mis. Ik leerde dan ook om vaag te blijven en op vragen antwoordde ik dan: ¨Dat bepaalt de eindredacteur. Daar durf ik niets over te zeggen."

Tja, maar ik ben er toch weer ingetrapt. Ik heb wat beloofd. En de reportage is opgeschoven. Dat is bij de televisie altijd gevaarlijk want van uitstel komt afstel. Op de site van Een Vandaag kom ik ook niets tegen over Schiedam. Ik had dit moeten weten. Mijn excuus. En ik zal nooit meer de toekomst voorspellen.