Klimaatmars: kippevel die motiveert

SCHIEDAM – Duizenden mensen liepen vanmiddag mee in een Klimaatmars door Den Haag. Het was de finale van een actieweek voor een beter klimaat(beleid).

Sandra Mantingh was een van hen. Het raadslid was een van vermoedelijk enkele tientallen Schiedammers die meeliepen.

“Nou ja, het was meer slenteren”, vertelt Mantingh eenmaal weer thuis in Schiedam. Drieënhalve kilometer kan dan nog bijna twee uur duren en behoorlijk vermoeiend zijn. Maar ze had het er graag voor over. “Het was sfeervol, gezellig en leuk om te zien dat zo veel mensen uit alle gelederen aandacht vragen voor het klimaat.” Volgens Mantingh liepen er waarschijnlijk zo’n dertigduizend mensen in de mars mee.

Vanwege de grote drukte moesten de mensen die zich op de Koekamp pal voor het station verzamelden, eerder gaan lopen, want het terrein werd anders te druk. De politie verhinderde vervolgens dat bij terugkeer de Koekamp opnieuw werd bezocht; de lopers werden naar het Malieveld geleid, waar zij eerder volgens de plannen niet welkom waren, omdat Cirque du Soleil daar een kampement opbouwt. Het maakte dat van een podium met geluidsinstallatie geen sprake was, en er aan het eind van de mars dus geen sprekers waren. Rond drie uur was Mantingh op het Malieveld, rond half vijf was de manifestatie ten einde.

De dag bestond daarom vooral uit ontmoeting, aldus Mantingh, raadslid namens Groen Links, in Utrecht werkzaam voor als recruiter en loopbaancoach ‘in de duurzame sector’. Zoals met een studente van het conservatorium die in haar eentje tweeënhalf uur met de trein uit Enschede was gekomen en waarmee ze lang al pratend opliep. “Ondertussen scandeerden we leuzen, vooral omdat drie meisjes dat telkens vol enthousiasme inzetten: What do we want – climate justice – when do we want it – now!”

Hoe treffend die slogan is, dat frustreert Mantingh wel. Zij had gedacht, gehoopt eigenlijk meer, dat de Urgenda-uitspraak uit 2015, die stelt dat Nederland echt werk moet gaan maken van een omslag in energieverbruik en -opwekking, in hergebruik van plastic, naar een circulaire economie, door de overheid wordt beantwoord met aanvechten langs juridische wegen. “Dat het kabinet in deze niet naar de rechter wil luisteren...” Urgenda kreeg van de rechter gelijk dat de kooldioxide-uitstoot in 2020 met een kwart lager moet zijn dan in 1990; dat wordt - wonderen daargelaten - niet gehaald.

Wat bijblijft na de klimaatmars, of de klimaatstaking zoals sommigen die noemden. “Motivatie. Kippevel toch wel, als je beseft dat je collectief een positief verschil wilt maken. Niet alleen in Nederland, maar in heel de wereld, zoals het probleem ook heel de wereld aangaat.” Het klimaat op de kaart blijven zetten, zorgen voor zichtbaarheid, daar gaat het in deze om, aldus Mantingh. Dat moet er voor zorgen de klimaatbewustzijn niet alleen veel individuele mensen aanzit tot actie - niet meer vliegen, geen vlees meer eten - maar dat de overheid juist het syteem verandert. Dan zijn grotere slagen te maken. "Het bestaat toch niet dat je voor de trein uit Enschede wel btw betaalt en als je gaat vliegen niet..."