Jan Meisters hielp scholieren in vijf decennia op weg in de wis- en natuurkunde

SCHIEDAM – Een volbloed docent was Jan Meisters. En ook toch wel een volbloed Limburger, ook al kon hij goed aarden in de Brandersstad. Meisters overleed afgelopen maandag op 81-jarige leeftijd.

Een jaar of zestig geleden moet het zo’n beetje zijn geweest dat Meisters het Roermondse verliet om zich in Schiedam te settelen. Zijn hele werkzame leven, dat korte tijd later zou aanvangen, was hij docent natuur- en wiskunde op Spieringshoek.

Dat ging bepaald niet conventioneel. Jan combineert de hersens van een wat verstrooide geleerde met de inborst van de levensgenieter en kon dan weer flamboyant, dan weer ingetogen en bijna verlegen uit de hoek komen. Hij voegde daar op geheel eigen wijze een hoop speelsigheid tussendoor - ook al had je daar als leerling maar weinig sjoegen van.

Cohorten leerlingen – in vijf decennia – hielp Jan zo zich de basisbeginselen van de schone wetenschap der wis- en natuurkunde eigen te maken.

Zijn vak blijkt in den lande de ideale basis, in ieder geval in de tijd voor de computers, voor roostermakers. Ook dat werk pakte Jan op de scholengemeenschap in Nieuwland op en zette hij jarenlang voort. Dat maakte hem bepaald geliefd, ook onder leerlingen. “Als Jan langs je lokaal liep en je klas binnenkwam, dan ging er al gejuich door de klas. Want dat betekende een roosterwijziging”, zo vertelt een college-docent. “Zag dan je klas maar weer eens stil te krijgen...”

Na zijn pensioen pakte Jan een leuke hobby op: piano en orgel spelen. Hij speelde veel in zorgcentra en kerken, onder meer in Driemaasstede en François Haverschmidt en in de zaterdagviering in de St. Jan-Visitatiekerk en de laatste jaren ook zondagochtend bij de liturgieviering in Frankeland. En als het nodig was dat zette hij met zijn luide stem ook zelf in. Ook bij de kerstviering van de ouderenbond kon je altijd op hem rekenen.

Naar verluidt kon hij achter het toetsenbord alle genres aan. Kerkliederen, maar ook klassiek en populair, voor een gezellige middag onder de ouderen.

Muziek was ook zijn communicatiemiddel. Hij bleek bereid om in Frankeland te spelen tijdens herdenkingsbijeenkomsten voor overleden bewoners. Daar begon hij mee vrij kort nadat hij zelf ook zijn Els verloren had. Geen woord daarover toen hij gevraagd werd, en pas bij de herdenking bleek zijn persoonlijke verhaal gelijk op te gaan met dat van de andere nabestaanden die hij met zijn muziek wilde ondersteunen. “Geen probleem”, zei Jan. Maar het kan toch niet anders of Jans ervaring klonk door in zijn spel.

De laatste tijd slofte hij achteruit. Fysiek stond hij in het zwembad van Frankeland nog goed zijn mannetje. Maar het geheugen liet hem wel eens in de steek en soms zette hij dan spontaan in de viering een lied in waar niemand op rekende, of op een moment waarop iets anders voorzien was. Anderen schreven dat toen aan zijn ongebreidelde enthousiasme…

Jan Meisters wordt vanavond herdacht bij Matrice in de Prins Bernhardlaan, aanvang half acht.

De afscheidsplechtigheid morgen vindt in besloten kring plaats. Condoleren is ook digitaal mogelijk via I: www.matrice.nl/online-condoleren.

Aanvulling: lees ook de herinnering van schoondochter Colette Nunes de Pina tussen de reacties op Facebook.