Henk Post: van dj tot bierbrouwer

IN MEMORIAM – Henk Post was een geinponem. Een vrolijke verschijning. Achter dat goedgemutste karakter school een veelzijdige aanpakker, getalenteerd en doelbewust. Schiedam heeft veel plezier aan hem gehad.

Hij overleed dinsdag op 71-jarige leeftijd. De laatste maanden woonde hij in Schiewaegh aan de Nieuwe Damlaan. Na een rustig bestaan in het Zeeuwse Renesse kreeg hij van vrienden het advies om terug te keren naar Schiedam, waar hij in zijn werkzame leven ongelofelijk actief was geweest. In Schiewaegh trok hij veel op met zijn buurman John Melkert, die vorige week overleed.

De vroegere Hoogstraat-voorzitter Chris Coppens leerde Henk kennen, toen hij samen met John Poppeliers in de Hoogstraat de platenwinkel P & P opende met heel veel tamtam en artiesten. Samen maakten ze carnavalssingeltjes die de Top 40 haalden. Als De Bumpers werden ze bekend met het nummer ‘Ik dans de bump met jou’.

Toen John Poppeliers stopte met de grammofoonplatenwinkel, ging Henk Post enige tijd later alleen verder als Henk Post Platen in het bekende kleine winkeltje op de hoek van Hoogstraat en Lange Achterweg. Voorafgaande aan die periode was Henk Post disc-jockey. Met zijn drive-in-discotheek hield hij disco-avonden in het hele land. Hij sloot zich aan bij het Ad Visser-bedrijf met Avro's TopPop Disco Show. In die tijd kwam hij Rob Roskam tegen, die hem permanent ging assisteren. 

Vanuit zijn platenwinkel op het hoekje van de Hoogstraat keek Henk op een leegstaand pand beneden op het pleintje en kreeg hij het idee om een biercafé te beginnen. Dat was eind jaren tachtig nog geen bekend concept. Chris Coppens herinnert zich dat er op dat moment nog maar één biercafé in Nederland was en dat was café De Beyerd in Breda: “Daar ging hij met enkele vrienden kijken en werd zijn plan concreet. Na een grondige verbouwing opende hij het tweede biercafé in Nederland, het nu nog steeds bekende café Het Weeshuis. Toen ontstond het Henk Postpleintje.”

Die opening vond plaats op woensdag 9 maart 1988. Bovenbuurman Bram Uil was aanvankelijk niet gediend van de caféoverlast, maar Henk en hij gingen elkaar wel mogen.

Met zijn smaak voor goede muziek en aankleding van het interieur wist Henk het juiste publiek te trekken en werd Tapperij Het Weeshuis de stamkroeg van veel Schiedammers en zeker ook van mensen van buiten de stad. Tijdens de koopavond op donderdag stond het voor de deur rijen dik. Mensen ontmoetten daar elkaar en dronken gezellig een biertje. Het was niet genoeg voor de ondernemer pur sang Henk Post, want hij opende op de hoek van de Schiedamseweg in Delfshaven, nabij de Lage Erfbrug, zijn tweede zaak: Tapperij ’t Kraantje. Later verpachtte en verkocht hij beide zaken aan Maurice de Waard, die er nu nog de eigenaar van is.

Ondertussen werd Henk Post ook bierbrouwer, eerst voor zijn eigen zaken, al snel ook voor verdere verkoop. Hij ontwikkelde het biermerk Sint Jan, dat hij vernoemde naar de Sint Janskerk in Schiedam. Echter, het grotere merk Hertog Jan stak daar een stokje voor; hij moest de naam veranderen. Uiteindelijk kreeg zijn biermerk de naam Provenierbier.

In die periode was Henk ook actief lid van de winkeliersvereniging Hoogstraat Koopstraat. Coppens: “Henk was nooit te beroerd om de handen uit de mouwen te steken. We deden toen immers alles zelf, ook het versieren van de straat. Zo stond Henk een keer op een stelling om aan de spandraden over de breedte van de staat de siervlaggetjes op te hangen. Collega’s verzetten elke keer de stalling, maar oeps, daar viel Henk van vier meter hoog van de stelling op de harde grond. Ruim vier weken ziekenhuis was het gevolg.”

Piet Penning herinnert zich Henk Post als goede collega en vooral ook als goede vriend. “Bij mij in Lokaliteit de Mallemolen probeerde hij drankjes uit, die hij zelf nog niet kende. Hij gaf zich vol overgave over aan de creaties, die achter de bar vandaan kwamen. Met collega's van het eerste uur; Chris Coppens, John van Buuren en later ook Peter Hofland, kwam hij vaak bij mij langs als de winkels waren gesloten en zij ergens een goede maaltijd hadden genoten.”

“In zijn hoedanigheid als kastelein en eigenaar organiseerde hij ook veel evenementjes, zoals het Bockbierfestival en de Roaring 20’s party, beide in de Korenbeurs. Mensen van heinde en verre verschenen in Charlestonkleding, smoking of jacquet en het werd een geweldig feest zoals in Schiedam niet eerder was vertoond”,  zegt Penning.

Ook met de Brandersfeesten, die eerst bijna alleen voor de winkeliers was opgezet, had hij met andere uitbaters een inbreng voor het horecagedeelte. De podia werden groter, de Jazznight werd geïntroduceerd en de Brandersfeesten uitgebreid.

Ook als uitbater van de mooiste feestlocatie, de Branderskelder onder het Stedelijk Museum, met gewelven en optredens van diverse artiesten, waaronder zelfs Pia Beck die een keer werd overgevlogen uit Spanje door een soort joint-venture, dat werd een feest als geen ander. Piet Penning: “Toen mijn jubileum, twintig jaar in de Mallemolen, door omstandigheden niet meer door kon gaan in mijn eigen zaak, werd heel snel de Branderskelder in stelling gebracht en organiseerde Henk voor mij met mijn vaste gasten een enorm feest. Het jaar erna ben ik na wat omwegen bij Henk in Het Weeshuis begonnen achter de bar, omdat het wel wat meer stabiliteit nodig had.”

Net als Chris Coppens heeft Piet Penning herinnering aan het biermerk Sint Jan, dat omgedoopt zou worden tot Provenierbier. “Dat werd een nationaal wereldsucces. Helaas door de bureaucratie van de gemeente kwam een brouwerij er niet meer van en vele duizenden guldens later besloot Henk er geen tijd meer aan te wijden. De Branderskelder had hij inmiddels verkocht. Zijn inmiddels ook succesvolle versie op de toen nog redelijk onbekende limoncello: Het Weeskind, werd ook terzijde geschoven en Henk besloot zijn bedrijf in 2000 van de hand te doen. Hij betrok een stulpje in Renesse, maar bleef nog wel twee dagen in de week werken om de sociale contacten niet te verliezen.”

“Henk was een aimabel mens”, zegt Penning. “Niet al te makkelijk voor zichzelf, maar anderen konden alles bij hem gedaan krijgen. Het is wel wrang dat hij op Valentijnsdag van ons is weggegaan…”


Met dank aan Piet Penning en Chris Coppens voor het beschikbaar stellen van bijgaande foto's.