COLUMN: Brave jongens

Opname voor de G1000-uitzending: op een rij (vlnr), presentatrice Lisa Baas, Remco Lelienhof, Jan Willem Verkaik en Leon Mooren - en let ook op Han van der Horst op de achtergrond

COLUMN - Afgelopen donderdag zond Pop Up Tv een programma uit over de wensen en gevoelens van de Schiedamse jongeren. Ik had daar lucht van gekregen en begaf mij dus naar de tijdelijke studio van deze omroep, want ze voeren daar een open deurbeleid: bij elke uitzending is ruimte voor publiek.

Het programma bleek deel uit te maken van de voorbereidingen voor de Schiedamse G 1000. Het is de bedoeling dat eind februari duizend stadgenoten bij elkaar komen in de Margriethal, om daar aan te geven wat zij werkelijk belangrijk vinden. Het idee voor zulke bijeenkomsten is voor het eerst geopperd door de bekende Vlaamse schrijver en journalist David van Reybroek. Hij denkt dat gewone mensen niet, zoals politici, de borden van het beleid en de geijkte oplossingen voor hun kop hebben. Zij komen met werkelijke suggesties voor verandering en die zijn nog haalbaar ook.

Van Reybroeks eerste bijeenkomst in Vlaanderen was een groot succes en sindsdien vindt zijn voorbeeld overal navolging. Zo ook in Schiedam. Hoe kon men jongeren bij deze massale volksvergadering betrekken en wat wilden zij dan? Die vraag zou in het Tv-programma door twee jongeren beantwoord worden, Leon Mooren van de open podiumavonden in café 't Spul op de Hoogstraat en Remco Leliënhof van Tha New Generation. Leon droeg een hipsterachtig baardje, terwijl Remco zijn dreadlocks onder een rooie pet liet schuilgaan. Als extern deskundige was tussen hen dr. Jan Willem Verkaik geplaatst, die les geeft aan de eindexamenklassen van het Schravenlant. Hij prees steeds als hem iets gevraagd werd de creativiteit van de jeugd. Het was volgens hem erg belangrijk om naar jongeren te luisteren omdat zij vaak met onverwachte maar bruikbare oplossingen kwamen.

Leon en Remco pleitten van hun kant voor inspraak. Om hen te ondersteunen hadden de mensen van Pop Up Tv een reeks straatinterviews met jonge Schiedammers gemaakt. Hadden zij nog wensen? Ze vroegen om meer winkels en meer uitgaansgelegenheden. Een geïnterviewde had het over veiligheid. Het was duidelijk: deze jeugd is braaf. Remco en Leon waren eveneens brave jongens. Een revolutie valt niet te verwachten.

Ik dacht aan mijn eigen jeugd terug, zo langzaam aan een dikke veertig jaar geleden. Wij klaagden toen ook dat er in Schiedam te weinig uitgaansgelegenheden waren. Wij vonden dat er voor de jeugd niets werd gedaan en dat de macht in handen was van een stelletje fossielen, maar alles bij elkaar sloegen ook wij geen deuk in een pakje boter. De meeste van mijn generatiegenoten waren net zo braaf als de jeugd van nu. Ze luisterden niet naar de heethoofden (onder wie ikzelf) die met actie en heftige uitspraken het imago van een hele generatie bepaalden. In de praktijk, dacht ik, is er niets veranderd. En de jongeren vinden hun weg wel zodra ze merken dat je je ding zelf moet doen en dat eendracht macht maakt.

De jongeren van tegenwoordig hebben wel een probleem waar wij destijds niet zoveel last van hadden: ze zijn nog maar met weinigen. Door de vergrijzing van de bevolking gaan ouderen steeds meer de koers van het land bepalen, gewoon door hun meerderheid bij verkiezingen. In onze tijd hadden we veel minder ouderen die ons de voet dwars konden zetten. Wat dat betreft hoop ik dat Leons open podium en Remco's Tha New Generation een grote bloeitijd tegemoet gaan en dat het brandpunten worden waar jong Schiedam zich zichtbaar maakt en een wezenlijke bijdrage levert aan het gezicht van de stad. Samen met de groep in het Monopole en andere clubs die mij als oude heer ontgaan.