Bewoners kenden Frans Klijzen als vaardige belangenbehartiger

SCHIEDAM – Hij was energiek en in goede conditie, maar een acute hersenbloeding werd gevolgd door een hartstilstand. “Plotseling uit het leven weggerukt”, zegt zijn vriendin Ria Brandhoff, zijn Rietje. Gisteravond kwam onverwachts een einde aan het kleurrijke leven van ‘paradijsvogel’ Frans Klijzen.  

Jong nog: 62 jaar. Vanwege zijn muzikale talent, zijn schilderkunst en zijn zwart geverfde haar werd hij wel de Schiedamse Herman Brood genoemd. Op een andere manier excentriek, turbulent en tegelijk innemend en lief. De dood van Frans Klijzen heeft vandaag veel mensen geschokt, blijkt wel op Facebook. Hij was een levensgenieter, maar, zoals iedereen die positief in het leven staat, had hij ook zware en moeilijke periodes gekend, zoals het verlies van zijn vorige partner.  

Frans componeerde pianomuziek, hij plaatste af en toe een fusion- of jazznummer op social media. Hij maakte digitale airbrush-schilderijen, figuratief en in pasteltinten, vaak met het thema vrouw in een geheimzinnige sfeer. Vaak was hij in Ibiza, waar hij in opdracht kunstwerken leverde aan winkels en hotels. 

In Schiedam is hij bekend geworden als opbouwwerker, in dienst van de gemeente Schiedam maar gedetacheerd bij het Instituut Ondersteuning Bewoners in Stadsvernieuwingsgebieden (IOBS) en later bij het Schiedams Overleg Bewonersorganisaties (SOBO). De eerste jaren van het IOBS werkte hij voornamelijk in Schiedam-Oost en -Centrum. Een paar keer kwam het bestuur van het IOBS in aanvaring met de bewonersverenigingen, toen de opbouwwerkers gehuisvest moesten worden op een centrale vestiging aan de Parkweg, waardoor ze minder in hun wijk konden zijn. Jaren later was er een botsing, toen Frans Klijzen en Henk van der Velden tegen hun zin en tegen de zin van de bewonersverenigingen van plaats moesten wisselen. Klijzen kwam in Schiedam-West en -Noord terecht, waar hij zich overigens opnieuw verdienstelijk maakte, want hij was een bekwame belangenbehartiger van de wijkbewoners en wist ook bewoners te activeren tot meer zeggenschap over hun eigen woonomgeving.  

Hij was onorthodox. Van bureaucratie hield hij niet en hij had lak aan onnodige regelgeving. Hoewel hij formeel gemeenteambtenaar was, kon je dat nergens aan merken. Hij stak de draak met conventies. Eigenlijk was hij in de bewonersondersteuning ook een beetje als kunstenaar bezig.  

Een maand geleden had hij nog zijn omslagfoto op Facebook veranderd. We zien een meisje in een bloemenveld. Een eigen werk, zei hij, geprint op een douchegordijn. Dat werk is vandaag veel bekeken.

Het afscheid van Frans Klijzen is op de Beukenhof, aanstaande vrijdag vanaf kwart voor vier.