'De straat leeft - en dan vestig je een coffeeshop om de hoek'

SCHIEDAM - Laaiend is hij, Piet Jongepier, sinds tientallen jaren bewoner van en ondernemer op de Dam. Hij krijgt een coffeeshop als buur. 

Nou en, zal menigeen zeggen. Niet Piet. Hij haalt de woorden van Anne Kuik aan, namens het CDA in de Tweede Kamer: ‘De ongemakkelijke waarheid is dat criminaliteit en overlast vaak draaien om drugs.’ En die georganiseerde misdaad is dermate in de haarvaten van onze maatschappij terechtgekomen, zo stelt Jongepier, dat coffeeshops zich daar niet aan kunnen onttrekken. “Coffeeshops horen eigenlijk niet in onze steden thuis: verban die naar plaatsen buiten woongebieden.” 

Moeilijk, zeer moeilijk te verkroppen vindt hij het dat hij zich tientallen jaren heeft ingespannen voor een goed woon- en leefklimaat ‘op de Dam’. En dat zou dan door zo’n nieuwkomer voor de gallemiezen worden geholpen. “Wat mij nog het meeste steekt is dat de gemeente, dat de burgemeester het geen ene bal lijkt te interesseren. Ik probeer al meer dan vijftig jaar het leven hier op het blok te verbeteren. Ik zet plantenbakken, ruim de rommel op, doe alles om de verloedering van elders te voorkomen. De leegstand van de Hoogstraat hebben we hier op de Dam niet meegemaakt. Vroeger woonden alle winkeliers boven hun zaak, nu komen daar jonge mensen wonen. Mijn kleinkind was een paar jaar geleden het eerste kind in ik denk wel 25 jaar dat hier in de straat werd geboren, maar ondertussen zijn er veel meer. De straat leeft. En dan vestig je een coffeeshop om de hoek?! Ik vind dat zo erg.” 

De gemeente doet volgens Jongepier alsof hard en lang over wordt nagedacht waar een coffeeshop zich mag vestigen. “In fase 1 wordt de locatie getoetst, in fase 2 de exploitant, en in fase 3 wordt er geloot als er meer goede opties zijn.” In Schiedam was volgens het stadsbestuur ruimte voor een vierde coffeeshop, nu die op de Parkweg is gesloten en die van de Boterstraat naar de Parkweg is verhuisd. “Maar de Parkweg is hier driehonderd meter vandaan, hoe verzin je dat? In noord zit niks, waarom? Moet dat allemaal hier op een klein gebied dat toch al kwetsbaar is?” 

Jongepier liet het niet bij woorden. Hij diende een zogenaamde zienswijze in nadat het voornemen tot het verstrekken van de vergunning op 17 november werd gepubliceerd. “Daar heb je dan twee weken voor.” In die periode wist hij zijn argumenten op een rijtje te zetten en daar de handtekeningen van 58 huishoudens onder te krijgen. “Van de Vlaardingerstraat, de Breedstraat, de Korte Haven en de Zijlstraat, en de Dam.” Daarvoor hoefde hij niet zelf 58 deuren af, via groepsapps was dat relatief snel geregeld.

“Maar we hoorden er niets op, onze zienswijze is genegeerd.” Dat betekent dat een bezwaar volgt, en als dit niets uithaalt wat Jongepier betreft de rechter. 

Onbeschoft, noemt Jongepier het. “En ons maar bestoken met enquetes over de leefbaarheid. Er wordt gesteld dat de vergunning naar een betrouwbare ondernemer gaat. Ja, natuurlijk, anders kom je toch nooit door de procedure. Maar klopt het dat hier een coffeeshop komt? Een paar jaar geleden zijn de exploitanten van de kroeg De Jester, verderop in de Vlaardingerstraat, ook bezig geweest om er een coffeeshop te vestigen, maar die aanvraag werd geweigerd. De locaties voor coffeeshop zijn op een kaart ingetekend: rood gebied, bij scholen bijvoorbeeld, is verboden gebied voor zo’n tent; blauw gebied betekent dat die er ‘niet gewenst’ zijn. De Vlaardingerstraat ligt in blauw gebied.”

En nog zo eentje: in het verslag van de vergadering van vorige week waarin B&W besloot om af te wijken van het bestemmingsplan en vestiging van de coffeeshop toe te staan, staat vermeld dat wethouder Duncan Ruseler niet deelnam aan de besluitvorming. “Waarom is dat?”

Nee, het klopt niet, dat staat voor Jongepier vast. Samen met overbuurvrouw Sandra Dekker beraadt hij zich op volgende stappen.