Ouderwets over de hoofden lopen

Over de hoofden lopen op de Hoogstraat; foto's: Han van der Horst

COLUMN - Afgelopen donderdagavond was het even ouderwets op de Hoogstraat. Je kon over de hoofden lopen en de oudere aanwezigen moesten denken aan hun jeugd, als zij op zaterd agmiddag mee moesten met hun ouders naar de stad. Vader had, net terug van het werk, een behoorlijk pak aangetrokken. Hij trok een lichte regenjas aan, zette een gleufhoed op en nam moeder aan de arm. De kinderen moesten mee. Zo schoven zij allemaal aan bij de menigte die op de Hoogstraat onder de tussen de gevels gespannen elektrische lantaarns over het plaveisel schuifelden.

Voor de kinderen was dat een twijfelachtig genoegen. De groten besteedden hun vrije zaterdagmiddag aan etalages kijken. Voor kopen, althans voor kopen wat je hartje begeerde, had vrijwel niemand geld. Vader en moeder bleven overal hangen, maar naar het idee van hun kroost veel te kort voor de deur van de Ooievaar, Prins, Bram Noordijk en Bokhorst Dat waren speelgoedwinkels.

Hoewel er aan beide kanten van de straat smalle trottoirs waren, liepen de meeste mensen toch op de rijweg. Door de week stonden op de Hoogstraat wel eens grote grijze wagens met twee zware paarden er voor. Dat was Van Gend en Loos, die pakketten kwam afleveren bij de winkeliers. Ik herinner me niet meer of die beesten nu afgeknotte staarten hadden of niet. De winkels hadden erg juiste namen zoals 'Waar dat wiel draait', 'De Broekenkoning' of 'Het Lichtpunt'.

Aan dat alles moest ik denken in de drukte van donderdagavond. Helaas strekte die zich niet uit van de Dam tot aan de Koemarkt. De aanwezigen verdrongen zich voor de etalage van één winkel, het Schiedams Boekhuis. Hugo Borst verrichtte de opening van dit nieuwe ontmoetingspunt voor mensen die van cultuur en mooie boeken houden.

Daarna volgde het signeren door de eregast, het feliciteren door de bezoekers en het virtueel rinkelen van de kassa, want betalen gaat tegenwoordig vooral met een plasticje. Het was een mooie avond en tussen de boekenkasten verdrong zich een winkelend publiek van het soort dat de gemeente en de middenstanders zelf graag in onze binnenstad zien.

Dat kwam omdat er iets te doen was. Boekverkoopster Annette Jongen bewees opnieuw dat het best mogelijk is om mensen naar de Schiedamse binnenstad te trekken. Maar dan moet je wat op touw zetten, dingen organiseren, een bestemming creëren waar je naar toe kunt gaan om iets te zien, te horen of te proeven. Een rij etalages met winkeldeuren van het slot, daar gaat niemand nog van uit zijn bol.

Met enige succes wordt het wat met dat Schiedamse museumkwartiertje. Dat is bij uitstek een plek waar dingetjes kunnen gebeuren. Van daaruit komt de victorie. Let op. Uit dat mosterdzaadje komt nog wat groots voort en het hoeft geeneens veel te kosten.