Tof: bijdragen aan de (een na) mooiste dag van 't leven

SCHIEDAM - Eelco Schippers maakt dit seizoen zijn opwachting in de tv-serie ‘Married at first sight’. Dat kon er nog wel even tussendoor, bij zijn drukke baan als gemeente-ambtenaar in Schiedam, op het gebied van duurzaamheid en ruimtelijke ordening, en zijn functie als ‘buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand’.

Het is eigenlijk te gek, stelt Schippers. “In een weekend in september had ik vier huwelijken.” Geen feestjes om bij te wonen, nee, hij verbond in twee dagen vier stellen in de echt. “Waaronder een collega!”

Is er sprake van een trouwrage? De sterren die in een dergelijk gesternte staan dat de romantiek in ons landje geen grenzen meer kent? Nou, nee, misschien. Het eerste weekend van september is ‘normaal het populairste weekend van het jaar’, om te trouwen, zo weet Schippers. Sinds bijna negen jaar is hij in Schiedam een van de zeven mensen die huwelijken mogen voltrekken. 

Maar wat er vooral speelt: 2022 was het jaar van de huwelijken die al veel langer gepland stonden. Corona was voor veel stellen de grote boosdoener die in 2020 en 2021 hun plannen overhoop schopte. “Er zijn heel veel huwelijken verzet.” Zodoende voltrok Schippers afgelopen jaar 49 echtverbintenissen. Niet slechts in ons eigen stadje; zijn inzet voor de goede zaak van het ‘voor de eeuwigheid aan elkaar verbinden van mensen’ gaat de gemeentegrenzen ruimschoots te buiten. Van de 49 waren er twintig in Schiedam en 29 daarbuiten, vooral in de regio Rijnmond, maar ook ‘ver’ daarbuiten. In de laatste week van het jaar verbond hij drie stellen in de echt. 

Waarom zoveel, te veel hooi op je vork nemen dan, Eelco? “Nou ja, je zegt natuurlijk dingen toe. Mensen die ik had toegezegd in 2020 hun huwelijk te voltrekken, die ga je in 2022 niet weigeren.”

Van die kleine vijftig huwelijken in 2022 zijn er denkelijk wel een twintig doorgeschoven uit de twee voorgaande jaren, zo schat hij. “Ik heb een stel getrouwd dat vier keer hun bruiloft heeft verzet.”

Voor Schippers betekende de Coronatijd zodoende schakelen in zijn agenda, en in die van zijn grote lief thuis. Met een kleine lief van drie is het sowieso goed ook eens onbevangen thuis te zijn. Maar voor de stellen die het betreft waren het natuurlijk pas echt moeilijke tijden. Oké, bezien door de bril van de ‘toestand in de wereld’ valt dit toch in de categorie ‘klein leed’, maar voor wie de belangrijkste dag van zijn of haar leven denkt te beleven, hakt het er toch in, zo merkte Schippers. 

Eelco Schippers is sowieso ‘een graag geziene gast’ op huwelijken. Dat heeft ermee te maken dat hij veel mensen kent, ook in de huwbare leeftijd, met zijn veertig jaar nu. Dat zeker. Maar ook speelt mee dat hij al de nodige huwelijken heeft voltrokken. En dat vertelt zich rond. “Het is wel voorgekomen dat je bij een huwelijk door gasten wordt gevraagd of je ook hun huwelijk wilt doen.” We begrijpen: dat gebeurt natuurlijk niet omdat Schippers zich er met een jantje-van-leiden vanaf maakt, of uitblinkt in gezapig gerebbel. 

In Schiedam mogen stellen hun eigen trouwambtenaar kiezen. En, ook al is dat wettelijk niet per se een uitgemaakte zaak: hier in de stad is het eigenlijk wel onvermijdelijk een trouwambtenaar in te schakelen. “Formeel kan bijvoorbeeld een vader ook een huwelijk voltrekken. Maar je kunt je voorstellen dat het voor die pa dan niet makkelijk een van de leukste dagen van zijn leven te beleven.” Een speech houden waar je oogappel gelukkig van wordt… dat kan stress opleveren, zeker en vast. 

Nog zo’n weetje, van Schippers, over de huwelijksdag: “De mensen zonder kinderen spreken over de mooiste dag van hun leven, de mensen met kinderen van de een na mooiste dag.”

De praktijk van het huwen verschilt per gemeente. Schiedam kent - nu het Jenevermuseum ermee is gestopt - drie officiële trouwlocaties: het stadhuis op de Grote Markt, het theater en zaal Hoppe op de hoek Schoolstraat/Nieuwe Haven. Incidenteel wordt er op verzoek ook getrouwd in Zaal Beatrix en in Het Paleis aan de De Brauwweg. Dat heeft er ook mee te maken dat een trouwlocatie aan bepaalde eisen moet voldoen; de ambtenaar moet zich ergens om kunnen kleden en ‘ik heb natuurlijk ook beveiligd spul bij me’, in een afgesloten koffertje. De huwelijksdocumenten moeten in de drukte niet opeens onvindbaar zijn.

Het leuke van Schiedamse huwelijken: “Ze zijn zoals de mensen hier: leuk nuchter, recht voor zijn raap. Schiedammers houden ook van liefde, maar het blijft toch wel: doe maar normaal dan doe je al gek genoeg.”

Schippers heeft van zijn werk ‘een bedrijfje gemaakt’. In Schiedam wordt zijn inzet betaald uit het tarief dat de gemeente rekent voor het voltrekken van een huwelijk. Maar in andere gemeenten huren de echtelieden Schippers rechtstreeks in, inclusief rekening. “In eerste instantie ging dat terloops. Je wordt gevraagd door vrienden. In Delft voltrok ik mijn eerste huwelijk buiten Schiedam en kreeg er een fles drank voor. Maar je moet er wel een dag vrij voor nemen. En het nodige aan tijd in investeren.” Dus nu is hij trouwambtenaareelco.nl, ‘de leukste trouwambtenaar van Nederland’. En: een ondernemer. 

Hoe is Schippers trouwambtenaar geworden? “Er was een collega, Sandie, die dit deed. Ik vroeg haar of het niets voor mij zou kunnen zijn.” En ja, Schippers voelde zich wel aangesproken. “Ik was toen een jaar of dertig en ik kwam nogal eens op huwelijken van vrienden en ik dacht bijna net zo vaak: dat kan anders en beter!”

Wat er dan beter kon? “Bij mij gaat het er minder klassiek aan toe. Het hoeft niet zo strak. Je vertelt wel iets over het instituut huwelijk, maar vooral niet te lang en je trekt dat direct naar het stel voor je. In het gesprek vooraf is een goeie vraag: vanaf welk moment had je door dat de ander met je flirtte? Dat is een goede vraag, want meestal raken mensen niet precies tegelijk verliefd, en daar valt heel leuk over te vertellen.” Ook zo een: wanneer dacht je voor het eerst: dit is een blijvertje?

De clou is volgens hem om ‘richting de grens te gaan, maar niet eroverheen’. “Je wilt het altijd iets scherper zeggen, maar je kunt je geen uitglijers permitteren.” Dus checkt hij het nodige altijd na, vooraf. Met de jaren komt natuurlijk de ervaring, ook waar mensen over kunnen vallen en waar ze juist erg blij van worden.

Zijn werkwijze is meestal om ‘met een tof verhaal’ op te bouwen. Eerst de luim, dan naar serieus. “Het is wat mij betreft echt een opbouw naar het ja-woord.” Bij het ‘neemt u aan tot uw echtgenoot/echtgenote’ moet de lach wel even van de gezichten verdwenen zijn.

Idealerwijze is zijn praatje een half uur, zodat de ceremonie samen met de plichtplegingen een drie kwartier duurt.

Spijt van zijn stap, en de drukte die het hem oplevert, heeft Schippers niet. “Ik sta altijd op feestjes, ieder heeft er zin in. Wie heeft er een baan waarbij hij taart moet mee-eten, champagne mag drinken?” Schippers zorgt er in de regel ook voor een foto van het huwelijk te krijgen. “Dat is leuk om na te genieten, en nog eens aan de bruidsparen terug te denken.” Toen zijn beëdiging een paar jaar geleden opnieuw voor vijf jaar moest worden verlengd, was er dan ook geen twijfel.

Maar de belangrijkste reden waarom Schippers toch steeds weer in de verleiding komt om zelf ‘ja’ te zeggen, als hem wordt gevraagd om een huwelijk te voltrekken, is dat het gewoon het leukste werk is dat je je voor kunt stellen. “Een betaalde hobby.” Eentje met verstrekkende gevolgen. “Je levert een bijdrage aan zo ongeveer de mooiste dag van het leven. Dat is eervol, tof en een uitdaging.” 

En toen kwam dus productiebedrijf ITV Studios langs, om Schippers te polsen of hij er voor voelde een van de nieuwe gezichten van de serie ‘Married at first sight’ te worden, nadat afscheid was genomen van twee ‘vaste’ huwelijksvoltrekkers. “Naar verluidt hadden zich tientallen ambtenaren aangemeld, maar ik kreeg een mailtje of ik interesse had. Ik weet ook niet hoe ze bij mij zijn uitgekomen.” Nou ja: ‘de leukste trouwambtenaar’, dhuh! 

Hij maakte een filmpje over zichzelf, en een week later werd hij opgebeld. Een middag ‘proefkijken’, een sollicitatiegesprek in Hilversum, en de zaak was rond.

Eelco Schippers begrijpt dat het programma wenkbrauwen kan doen fronsen. “Je kunt zeggen dat het afbreuk doet aan het huwelijk. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Maar ik heb er zelf even over nagedacht en toen toch geconcludeerd dat het wel een toffe manier is om mensen bij elkaar te brengen, en dat ik mee wilde doen.”

Het programma steekt zo in elkaar dat mensen die op zoek zijn naar hun partner voor het leven, zich individueel bij de producent aanmelden. Ze worden op basis van persoonlijke kenmerken en voorkeuren aan een partner gekoppeld, door mensen die er verstand van hebben, wetenschappers en relatiecoaches. “Voor mij, als ze het ja-woord zeggen, zien ze elkaar voor het eerst.” 

Het concept is sprookjesachtig, in een mooie omgeving. Er zijn drie trouwlocaties, die voor de deelnemers worden aangewezen. “De gasten van de twee zitten in de zaal, en zien elkaar dus als eersten. Dan komt de eerste huwelijkspartner, die maakt een praatje met mij, ik stel de mensen voor: dit is je zwager, dit zijn je schoonouders. Vind je het spannend? Ja, tuurlijk. Dan komt de ander, en zien ze elkaar voor het eerst.” Dat is volgens Schippers het leukste moment van allemaal. “De eerste blik van de kandidaten, de spanning, de opluchting ook. Een zenuwachtig lachje meestal: ik ben die en die…”

Nee-zeggen tegen die partner mag, maar is nog nooit gebeurd. “Je geeft immers, als je meedoet, je vertrouwen om iemand voor je te vinden. Als die dan wordt voorgesteld, zou je wel een beetje gek zijn om nee te zeggen. Inhoudelijk past die persoon.” En de liefde is ongrijpbaar. “In de zeven seizoenen dat het programma gemaakt wordt, is er geloof ik eentje geweest die na het ja-woord, het feest en de huwelijksnacht, niet op huwelijksreis is gegaan. Dat is natuurlijk een enorme teleurstelling. Dat heb je het een kans gegeven en concludeer je na zestien uur dat je niet verder wilt.”

Dan volgt de huwelijksceremonie, is er eten en feest en de huwelijksnacht, en gaat het echtpaar  op huwelijksreis. “Daarna gaan ze proefsamenwonen.” Schippers mag uit hoofde van het programma, dat de verrassing niet weg wil geven, niet te veel zeggen over de al dan niet goede afloop dit seizoen, zelfs niet hoeveel stellen hij trouwde. De meeste stellen, zo leert te ervaring, gaan uit elkaar. “Vorig seizoen zijn er van de zes stellen twee bij elkaar gebleven.” 

De deelnemers krijgen begeleiding van de specialisten. Op huwelijksreis gaat er een coach mee. “Als iemand echt niet verder wil, wordt er meteen ingegrepen. Je wilt niet dat er sprake is van dwang.”

De rol van Schippers vooraf is om de partners te leren kennen en zo een speech te kunnen verzorgen. “Daarin kan je natuurlijk niet ingaan op wat er al is. Je vraagt vooral naar het waarom iemand meedoet, en waarom het eerder niet is gelukt een partner te vinden.” In zijn speech voor het bruidspaar legt hij vooral uit waarom hij denkt dat het huwelijk een succes wordt.

“Het is echt speciaal: de gasten hebben bijvoorbeeld een trouwkaart gekregen. Ik ga trouwen, kom je ook? Met de locatie en tijd, maar zonder de naam van een partner.” Opmerkelijk ook, hoeveel mensen er bij tv-opnames betrokken zijn. En nog zo’n waarneming: de bruiden moeten op de dag van het huwelijk een zwangerschapstest ondergaan. Niet zo gek, voor wie even doordenkt.

Spannend voor Schippers, die vandaag voor het eerst op tv komt, is de vraag die velen in een soortgelijke situatie hebben: hoe kom ik over? “Ik was niet ontevreden hoe het ging, maar je weet niet hoe het er uiteindelijk op beeld uitziet. Ik ben benieuwd of de sfeer en stijl die ik normaal bij een huwelijk wil neerzetten, of die op tv overkomt.” Belangrijke woorden die hij in de uitzendingen bezigt: “Van harte welkom op je eigen huwelijk.” En dan maar hopen dat het een succes wordt de huwelijken die Schippers sluit. “Ik heb er wel vertrouwen in.”

Over vertrouwen gesproken. Schippers kan sinds kort zeggen dat hij zelf het goede voorbeeld geeft: op 1 september aanstaande trouwt hij, met zijn lief. In Bunnik waarschijnlijk. “Daar hebben we een optie op een locatie.” Wie de trouwambtenaar is? Nog niet bekend.