Notensoep

COLUMN - Zaterdagmiddag liep ik in deze mensenhatersstad, waar iedereen een hekel aan de buren, heeft boodschappen te doen en op de Mgr. Nolenslaan was tussen de Action en de SAN-supermarkt een stand opgericht. Daar deelden leden van de Alevitische Gemeenschap notensoep uit. Ik wist niet eens dat zoiets bestond. Ik dacht eerst dat mij een pittige bonensoep werd verstrekt op deze herfstdag, maar er zaten amandelen in en nog heel veel meer soorten noten.

De soep had een heerlijke zoetige smaak maar was toch voedzaam. Ze gaf me energie terwijl ik toezag hoe de een van deze goede gave genoot, terwijl de ander geschrokken doorliep. Het was een goed begin van de middag die mij ook nog zou voeren naar de Luikse markt op de Hoogstraat en daarna naar de markt op de Grote Visserijstraat om fruit te halen.

Diezelfde middag vond op verschillende locaties in de binnenstad het jaarlijkse Schiedamse fotofestival plaats. ‘s Avonds zou er cabaret zijn in café ‘t Spul. Op zondag was er een festival in een grote partytent vlak bij Zwembad Zuid om het eeuwfeest van de Wilhelminahaven te vieren.

Geen wonder eigenlijk dat Deirdre Carasso, de nieuwe directeur van het Stedelijk Museum, met zoveel enthousiasme en goede moed verleden week haar actieprogramma aankondigde. Zij wil van het museum een plek maken waar je niet alleen in stille overweging naar prachtige kunstwerken kunt kijken, maar waar je gebeurtenissen meemaakt, bijvoorbeeld een manifestatie rond de vele vaandels die onze stad rijk is. Zo’n gebeuren wordt dan vanuit het museum georganiseerd maar is zichtbaar en merkbaar in andere delen van de stad. Terwijl ik de notensoep van de Alevieten at, begreep ik dat Schiedam rijp is voor zo’n aanpak. Er gebeurt een hoop en het is best een lekkere stad. Dat we zo mopperen, hoort bij de folklore. Daar moet je geen drama van maken.