De dieren naast de mensen in Gorzenkerk

SCHIEDAM – Het werd een feestelijke dierenzegening in de Heilig Hartkerk in de Gorzen. Honden en katten, hamsters en gerbils kregen gisteren de zegen, of anders gezegd: hun baasjes spraken uit dat zij hoopten nog lang en veel van elkaar plezier te beleven.  

In de kerk geen paarden en kamelen, maar die waren een uurtje eerder door diaken Ronald Dits wel voorzien van de zegen, met een kort gebedje en gewijd water. Dat gebeurde even verderop, op de Maasboulevard, waar circus Freiwald zijn tenten heeft opgeslagen. De zegenende woorden kwamen daar voor dier en mens op een welkom moment, na een hoop nattigheid en ellende afgelopen week.

De voorstelling donderdag moest worden afgelast, omdat in de overgang van de vorige standplaats Heerlen, naar Schiedam oponthoud en nat materiaal en ook een doorweekte ondergrond op het recreatieterrein aan de Nieuwe Waterweg, voor flinke tegenslag had gezorgd. De mensen van het circus, directeur Lutz Freiwald voorop, waren ook nog wat beduusd van de kritiek die hen ten deel is gevallen voor het gebruik – sommigen zeggen misbruik – van de kamelen en alpaca’s, de paarden en de zebra. Allemaal lieten deze dieren zich gisteren gewillig door diaken Dits zegenen, inclusief de twee stiertjes.

Dat gebeurde bij gelegenheid van Werelddierendag, en de zegening die de Heilig Hartkerk in de Gorzen sinds een jaar of tien op die dag organiseert. Mensen van de kerk en het circus kwamen met elkaar in contact en zo groeide het idee om de dieren te laten zegenen.

In de Gorzenkerk ging de diaken verder met dieren zegenen, na een korte viering die in het teken stond van Sint-Franciscus, de heilige monnik en dierenvriend, wiens sterfdag, 4 oktober, dierendag is geworden. De aanwezige honden en katten, de hamster en gerbils en ook de speelgoeddieren die in de kerk mochten komen, keken hun ogen uit en wisten de muziek, het bijzondere licht in de kerk, het enthousiaste geklets van de aanwezigen en ook de woorden van de diaken wel te waarderen. Allemaal lieten ze zich rustig de zegening welgevallen.

De zestig, zeventig mensen die hen in de kerk hadden gebracht, vonden het goed, mooi, wat er gebeurde. Zoals Celine van Schaijik het stelde: “Gaaf om te zien. Het was heel interessant, ik had niet verwacht dat ze zo kalm zou blijven”, over haar poes. “Ze was best rustig, zo is ze thuis niet.”

Terwijl de dieren en hun baasjes wachtten op de zegening, konden er ook van allerlei andere dingen gedaan en gezien worden. Er werd op een groot scherm getoond hoe de zegening in het circus was gegaan; er werden lekkere koekjes versierd, en daarna opgegeten. Er was voor ieder wat lekkers, dieren en baasjes gingen samen op de foto en de mooiste kleurplaten werden uitgezocht, met in de jury kunstenaar en tekenaar van de kleurplaat Jeroen Staal zelf. Camden bleek het meest zijn best gedaan te hebben op de plaat en ook goed te kunnen kleuren, zo bleek, nog net iets beter dan Jonah en de andere kinderen. Zij mochten allemaal iets moois uitzoeken - en sommigen mochten als prijs met iemand naar het circus Freiwald.

Maar uiteindelijk wilde ieder toch uitkomen bij Ronald Dits, met zijn palmtakje en gezegend water. De jongedame Van Schaijik wist goed waarom ze haar dier liet zegenen. “Ik verwacht dat er nu gewoon iemand naast haar staat. De rest van haar kattelevensjaren. Iemand die haar een steuntje in de rug geeft, iemand die zich om haar bekommert.” Want dat is het idee van de zegening, zo werd uitgelegd: vraag de liefdevolle God alle goeds voor de dieren. En natuurlijk zijn daar de mensen voor nodig die een handje kunnen helpen. Vandaar dat de diaken gisteren de zegen uitsprak over de liefde tussen mens en dier.

Ps. In dit artikel is na eerste plaatsing die in eerste instantie fout vermelde naam van directeur Freiwald gecorrigeerd.